نحوه ی دوست شدن با گربه های خیابانی اینجوریه که بایدابتدا باید باید بدونیم که چرا خیابونی صداش میزنن. معمولا این واژه رو با واژه ی “ولگرد” اشتباه میگیرن اما این دوتا با هم فرق میکنن. گربه ی ولگرد گربه ای هست که خونگی بوده و به هر دلیلی از خونه ش بیرون اومده . اما یه گربه ی خیابونی ممکنه که شبیه گربه ی ولگرد باشه اما هیچ وقت با آدم ها ارتباط نداشته و رفتارش شبیه راکون یا حیوون های وحشی دیگه ست. با بلاگ پتچی همراه باشید.

علاوه بر تفاوت رفتاری، ممکنه یه گربه ی خونگی رو با موهای تمیز و قلاده شناسایی کنین. گاهی سر گوش گربه های خیابونی ، بریده شده و این به این معنیه که اون گربه قبلا عقیم و بعد رهاسازی شده.

دقیقا مثل هر جاندار دیگه ای، اگر یه گربه ی خیابونی احساس خطر کنه، از خودش دفاع میکنه. اگه بخوان زود بهشون دست بزنین، ممکنه چنگتون بزنن و یا گازتون بزنن و این زخم هایی که ایجاد میشه، به احتمال زیاد عفونت میکنه.

گربه های خیابونی و ولگرد ممکنه دارای ویروس لوکیمیا باشن. این بیماری کشنده و برای گربه هایی که واکسینه نشدن، واگیرداره و  با چشم هم قابل تشخیص نیست.

همچنین این گربه ها ممکنه با ادرار قلمرو تعیین کنن و به هر گربه ای که وارد قلمروشون بشه ، حمله کنن.

پس الآن از خطرات اهلی کردن یه گربه ی خیابونی اطلاع دارین و الآن میخوایم بدونیم که چطور این کار رو بکنیم. اولین قدم اینه که فضایی رو ایجاد کنیم که برای گربه جذاب باشه. این گربه ها همیشه برای نجات خودشون تلاش میکنن ، پس دنبال غذا و آب و جای امنی میگردن.

جایی توی محوطه ی خونتون رو انتخاب کنین که بتونین با گربه وقت بگذرونید. این فضا باید آرومی باشه که بتونین از داخل خونه هم ببینیدش. قراره شما چند ساعت رو توی این فضا بگذرونین پس میتونین یه صندلی راحت هم برای خودتون بذارین ولی این کار رو همون اول انجام بدین.

تقریبا 15 متر دورتر از صندلی و اون فضاف براش غذا و آب بذارین. هر چند که غذا ی خشک مخصوص گربه خوبه اما بهتره اول یه غذای بودارتر بذارین تا گربه رو جذب کنه. اکثر از گربه ها غذای کنسروی، غذای بچه، تن ماهی مخصوص گربه، ساردین و البته سنبل تیب که گیاه مورد علاقه ی گربه ست رو دوست دارن.

وقتی که گربه بوی غذا رو حس کنه و فضا هم امن باشه، میاد و میخوره. اینطوری میفهمه که اونجا همیشه غذا هست. البته باید یادتون باشه که اگه دائم بیرون غذا بذارین ممکنه حیوون های وحشی دیگه ای جذب کنه.

تا 3 یا 4 روز به همون صورت براش غذا بذارین و بعد این زمان خودتونبذارین به بوی تن شما عادت کنه. هم جلو برین. اگه قسمت کوچیکی که برای رفت و آمد حیوون هاست رو پایین درتون دارین، میتونین خودتون داخل بشینید و از اونجا به گربه غذا بدین و اگه گربه به همون صورت اومد و غذا خورد، میتونین خودتون هم کنارش بشینید تا غذا بخوره.

اگه گربه برای غذا نیومد، نگران نباشن. چون اون نمیدونه که هدف شما چیه و احتمالا از دور شما رو زیر نظر داره. باید صبور باشین. چند ساعتی توی همون فضایی که درست کردین بمونین و بهتره چیز تهدید کننده ای هم برای گربه توی اون فضا نباشه.

یعنی یعنی باید ساکت و بی حرکت بشینین، حتی اگه نمیتونین گربه رو ببینین.

بهتره توی این زمان هم دنبالش نرید چون هر کاری کنین، باعث ترسش میشید.

بعد از چند روز که این کار رو کردین، احتمالا اعتمادش جلب میشه. اگه وقتی که شما اونجا هستین، برای خوردن غذا بیاد، کارتون رو درست انجام دادین. وقتی اومد، حالت تون رو تغییر ندین ، در غیر این صورت ممکنه فرار کنه.

هر سری باید قبل از اینکه گربه بیاد ، شما اونجا باشین و بعد از اینکه رفت اونجا رو ترک کنین. به دلیل اینکه هر حرکتی ممکنه باعث ترسش بشه. فقط باید هر سری ظرف غذای گربه رو کمی به خودتون نزدیک کنین. اگه نیومد و کمتر دیدینش، این کار رو آروم تر انجام بدین. این کار رو تا وقتی انجام بدین که فاصله گربه تا شما حدود 3 متر ببشه.

اگه چند رو نیومد، دو روز براش غذا نذارین تا کمی گرسنه بشه و برگرده ولی نه بیشتر از این زمان. البته همیشه براش آب بذارین. وقتی به این کار عادت کرد، بهتره که توی این مرحله حالت های بدنش رو بشناسین. به حرکات گوش، چشم و دم دقت کنین.

حتی میتونین با چشمک هم باهاش ارتباط برقرار کنین. چون اینطوری نشون میدین که شما خطر محسوب نمیشین و باعث نزدیکیتون هم میشه.

بعضی از گربه ها حتی بعد چندین ماه نمیذارن که کسی بهشون دست بزنه. البته این به این معنا نیست که ارتباطی برقرار نشده. ممکنه سال ها این روند طول بکشه و شما فقط از بودن کنار هم لذت ببرین. بعضی از گربه ها بازی با لیزر رو دوست دارن، البته نباید خیلی تند حرکتش بدین.

ارتباط با یه گربه ی خیابونی میتونه خیلی خوب باشه. جلب اعتماد یه حیوون وحشی چیزی نیست که هر کسی بتونه از پسش بربیاد. ممکنه این کار خسته کننده باشه اما باصبر و درک زیاد، شدنیه.

نوشته چگونه با گربه خیابانی دوست شویم؟ اولین بار در شیک پت. پدیدار شد.

به خاطر علاقه شدیدشان به چنگ انداختن و گرفتن به آن‌ها گاهی “Aby-grabbys” هم میگویند. (Grab به معنای گرفتن با چنگک است). Aby های بازیگوش عاشق پرش و صعود کردن هستند. برای اینکه او را سرگرم کنید کافی است در دستان خود انواع اسباب‌بازی‌هایی مثل پازل‌ها را نگه‌دارید تا هوش او را به چالش بکشید.

جدول مشخصات گربه حبشی

تاریخچه گربه های حبشی

گربه های حبشی برای اولین بار در سال ۱۸۷۱ در نمایشگاه گربه‌های کریستال پالاس به نمایش درآمدند و موفق به کسب مقام سوم شدند. زیستگاه اولیه این حیوان مشخص نبود، اما صاحب او در نمایشگاه گفت که او در زمان جنگ از حبشه (اتیوپی کنونی) وارد شده است. این داستان باعث شد تا نژاد این گونه از گربه‌ها به گربه‌های حبشی معروف شوند، اما آزمایش‌ها ژنتیکی نشان می‌دهد که این گربه‌ها در مناطق ساحلی جنوب شرقی آسیا و اقیانوس هند متولد شده‌اند و احتمالاً توسط بازرگانان انگلیسی و هلندی به اروپا آورده شده است.

این نژاد برای اولین بار در سال ۱۹۰۰ به ایالات متحده آمریکا وارد شد، اما تا دهه ۱۹۳۰ میلادی که تعداد بیشتری از آن‌ها از انگلیس وارد شدند، هنوز برنامه اصلاح نژاد اجرا نمی‌شد. این تعداد فقط ده‌ها عدد از گربه‌هایی بودند که از جنگ جهانی دوم در اروپا جان سالم به در برده بودند، اما به لطف ورودشان به ایالات متحده، این نژاد گربه‌ها از انقراض نجات یافت و از محبوبیت بسیار برخوردار شده است.

بهداشت و سلامتی گربه‌ حبشی

گربه‌ حبشی به طور کلی نژاد مقاومی است با این همه، مستعد چند بیماری هستند. در رفتگی زانو که کاسه زانو از جایش جا به جا می‌شود همچنین گربه‌ حبشی مستعد ورم لثه است گربه‌ حبشی نژادی انسان‌دوست است. ولی شاید کودکان را دلسرد کند چرا که از به آغوش گرفتن خوششان نمی‌آید. شانه کردن گربه‌ حبشی، بین نژاد‌های دیگر.یکی از راحت‌ترین است ریزش موی چندانی ندارند شاید هفته‌ای یکبار به شانه نیاز داشته باشند. در کل گربه‌ حبشی مستعد بیماری لثوی و دررفتگی زانو است. هر هفته باید به موهایشان شانه زده شود و با اینکه اکثرا بغل کردن را دوست ندارند، ولی یار وفاداری برای خانواده محسوب می‌شوند.

تربیت و آموزش پذیری

با وجود باهوش بودن این گربه‌ها، آموزش دادن به آن‌ها نیازمند زمان و مهارت زیادی است. آموزش های مختلف در مدت زمانی کوتاه موجب خسته شدن گربه حبشی می‌شود. به هیچ عنوان نباید از تنبیه برای آموزش استفاده شود. به جای آن لازم است از نظام پاداش برای آموزش این گربه ها استفاده شود. این پاداش می تواند شامل نوازش کردن، دادن غذا و یا اسباب بازی مورد علاقه گربه باشد. گفتنی است که این گربه‌ها از زل زدن و ایجاد صدای بلند و ناگهانی بیزار هستند. این امر موجب بروز اضطراب در آن‌ها می‌شود.

محل نگهداری

حبشی را در خانه نگهداری کنید تا مبادا دچار بیماری های پخش شده از گربه های دیگر شود و یا سگ ها به او حمله کنند.

سازگاری

گربه ی آبیسینیان گربه باهوش و اجتماعی می باشد این گربه به راحتی می تواند با سگ ها و گربه های دیگر ارتباط برقرار کند آبیسینیان انقد اجتماعی و سازگار است که حتی با موش خرما هم می توانند رابطه دوستی داشته باشد. اگر صاحب فرزند هستید این گربه می تواند همبازی خوبی برای آن ها باشد .حبشی آموزش های خود را به خوبی فرا میگیرد و انرژی بسیار خوبی دارد.

بیشتر بخوانید:

• خوشگل ترین نژاد های سگ و گربه
• توکسو پلاسوز انگل گربه ها
• نژاد همستر کوتوله چینی
• باهوش‌ترین نژادهای سگ‌
• راهنمای انتخاب نوع گربه

نوشته نژاد گربه حبشی اولین بار در شیک پت. پدیدار شد.

اگزاتیک مو کوتاه

اگزاتیک مو کوتاه یه جورایی زیبا ترین گربه ی دنیاست. چشمان اگزاتیک مو کوتاه خیلی درشت و خوشگل هستش و نژادش از ترکیب دوتا نژاد پرشین و گربه ی مو کوتاه آمریکایی به وجود میاد. راستی این گربه استخون بندی خیلی خوب و درشتی هم داره.

شما می تونید همه رنگ اگزاتیک مو کوتاه رو پیدا کنید و همین خیلی جذاب ترش میکنه. یه گربه ی مامانی آروم و بی سر و صداست که خیلی نوازش شدن رو دوست داره. خیلی بازیگوش و عاشق بازی کردنه و نگهداریشم خیلی خیلی آسونه. فقط باید هفته ای یکی دو بار موهاشو شونه کنید و چشمای نازش رو با دستمال نم دار تمیز کنید.

سگ هاسکی سیبریایی

سگ هاسکی هم یکی از خوشگل ترین سگ های دنیان. این نژاد قدیم توی قطب شمال واسه کشیدن سورتمه ها استفاده می شدن و قدرت بدنیشون خیلی بالاست. ولی خب بعد از این که برای پیدا کردن طلا بردنشون آلاسکا، پاشون به آمریکا هم باز شد و این روزا توی خونه های مردم، سگ دست آموز شدن.

دم‌شون خیلی فشرده و پرپشته و چشماشون هم بادومی و زیباست. بهترین ویژگی این سگ ها گوش های ایستاده ی مثلثی هستش که همیشه جلب توجه میکنه. این سگ ها برای زندگی فضای زیادی می خوان و بهتره برای نگهداری‌شون یه محیط بزرگ رو آماده کنید.

گربه بیرمن

گربه بیرمن یه گربه ی خیلی خوشگله که صدای نازک و بامزه ای داره. نژادشون برای اولین بار توی فرانسه از ترکیب نژادای گربه ی سیامی و گربه مو بلند به وجود اومد و سال 1920 برای اولین بار دیده شد. این گربه ها خیلی آرومن و زیاد نیازی به رسیدگی ندارن، فقط باید برس بکشیشون تا مو هاشون مرتب باشه. راستی این حیوونای دیگه با این نژاد به راحتی دوست میشن و به خوبی بازی میکنن. رنگاشون هم خیلی زیباست و هر رنگی داشته باشن، پنجه هاشون سفید و دوست داشتنیه.

آبیسینیان

آبیسینیان یکی از قدیمی ترین نژاد های گربه هستش که خیلی هم زیباست. امروزه این گربه رو بیشتر توی انگلستان می تونید پیدا کنید این گربه ها لاغر و کوچولو هستن، لجباز و بازیگوشن و جلو غریبه ها خجالتی هستن.

آبیسینیان ها عاشق بازی کردن هستن و برای گست و گذار لحظه شماری میکنن و نباید بذارید توی خونتون حوصله‌شون سر بره.

بیشنر بخوانید:

• آشنایی با نژادهای مختلف همستر
• رژیم غذایی سگ هاسکی
• گربه بی‌مو
• راهنمای نگهداری گربه برای اولین بار
• نژاد گربه حبشی

منبع: پت چی

نوشته خوشگل ترین نژاد های سگ و گربه اولین بار در شیک پت. پدیدار شد.

تاریخچه پرشین کت

گربه پرشین یه گونه‌ی قدیمیه. واسه کسایی که این گربه ی باوقار رو دوست دارن، تعجبی نداره که این زیبای موبلند از مهد تمدن میاد: «مسوپوتامیا» که بعدا به پارس معروف شد و الان به اسم ایران شناخته میشه. احتمالا این گونه‌ی مو بلند به خاطر جهش طبیعیِ به وجود اومده و ظاهر گیراش، توجه نجیب زاده‌ی ایتالیایی و جهانگرد قرن ۱۷، پیترو دلاواله که اولین گربه‌ی موبلند رو تو سال ۱۶۲۶ به اروپا برد، جلب کرد. تو اون زمان، گربه‌ها موهای براق و ابریشمی خاکستری رنگ داشتن اما الان به خاطر گزینش گونه‌ای، پرشین‌ها رنگ‌های جورواروی دارن، مثلا دورنگه (یه رنگ به اضافه‌ی سفید).

تا آخرای قرن ۱۹ میلادی که پرورش و نمایش گربه‌ها رواج پیدا کرد، گربه‌های موبلند که از پارس، ترکیه، افغانستان و دیگر کشورها آورده می‌شدن، به گربه‌های آسیایی معروف شده بودن و با گونه‌ی خودشون جفت‌گیری می‌کردن. تو نمایش گربه‌ی کاخ کریستال تو سال ۱۸۷۱، گربه‌های پرشین هم بین گونه‌هایی بودن که به نمایش گذاشته شده بودن. تو اون زمان، حیوان خانگی مشهوری بودن و به خاطر علاقه‌ی ملکه ویکتوریا به این گونه، علامت مخصوص داشتن. حتی تو اون دوران، وقتی یه آدم مشهور حیوونی رو داشت، نشون دهنده‌ی خواستنی بودن اون حیوون بود.

با پرورش گزینشی، کسانی که به گربه علاقه‌ی زیادی داشتن، شروع به تغییر شکل گربه‌ ایرانی به شکل الانش کردن. گربه‌هایی رو پرورش دادن که کله‌ی گرد، صورت صاف، بینی صاف و کوتاه، لپ‌های تپل، گوش‌های کوچک و گرد، چشم‌های بزرگ و هیکل بزرگ داشته باشن. موهاشون بلندتر از گربه‌ی براق بود و پاهای کوچک‌تری داشتن. خیلی زود محبوبیت پرشین‌ها بیشتر از گربه‌های براق شد.

اولین بار آخرای قرن ۱۹ بود که این گربه‌ها به آمریکا وارد شدن و خیلی هم خواهان پیدا کردن و گربه‌های موبلند مین کن رو که قبلا لقب عزیزدردونه‌ی آمریکا رو داشته، از رقابت محبوبیت حذف کردن. یه کم بیشتر از یه قرن که گربه‌های پرشین محبوب‌ترین گونه‌ی گربه تو جهان شدن، به خاطر ظاهر زیبا و ویژگی‌های اخلاقی دوست داشتنی‌شون جایزه گرفتن.

اندازه گربه پرشین

این گربه سایز متوسط داره. گربه‌های پرشین، معمولا وزنی بین 3 تا  5.5 کیلوگرم دارن!

ویژگی‌های اخلاقی گربه پرشین

گربه پرشین، باوقار و گوشه گیره و به خاطر ساکت و دوست داشتنی بودنش معروفه. این گربه تو هر خونه‌ای که بتونه رو پا (که جای اصلیشه!)  بشینه و لذت ببره، توسط کسایی که اونقدر فهمیده هستن که ویژگی‌های برتر اونو تشخیص بدن، نوازش بشه و با بچه‌های خوبی که به آرومی موهاشو شونه می‌کنن یا تو کالسکه میچرخوننش و تو مهمونی‌هاشون براش چای میارن، بازی کنه، یه جور زینت حساب میشه. پرشین ها، گربه‌هایی با احساسن اما انتخاب می‌کنن که احساساتشون رو به کی نشون بدن. توجهشون رو برای اعضای خانواده و تعدادی مهمون محدودی که می‌تونن بهشون اعتماد کنن، نگه میدارن.

فضای شلوغ به سبک زندگی پرشین‌ها نمیخوره. اونا گربه‌های آرومی هستن که ترجیح میدن خونه‌شون آروم و تغییراتش کم باشه. پرشین‌ها با چشم‌های بزرگ و با حالت و صدایی که همه میگن صاف و خوشایند و آهنگینه، نیازهای ساده‌ی خودشون رو ابراز میکن: غذای معمول، یه کم بازی با موشی که بوی کت نیپ میده یا ترکه‌ی پردار یا یه عالمه عشق که ده برابرش رو برمیگردونن!

پرشین کت گربه‌ایه که احتمال نداره از پرده‌ی خونه‌تون بالا بره، روی پیشخون آشپزخونه بپره یا رو یخچال بشینه. دوست داره تو قلمرو خودش که رو زمین یا یه مبل قابل دسترسه حکمرانی کنه. وقتی سر کار میرید یا تو خونه مشغول کارید، گربه پرشین راضیه که روی یه صندلی، مبل یا تخت بشینه تا سر شما خلوت بشه و تحسینش کنید و توجهی که هیچ وقت ازتون نمیخواد اما با کمال میل دریافت میکنه رو بهش بکنین.

سلامت گربه پرشین

هر دو نوع گربه‌های شجره‌دار و گونه مختلط، استعداد ابتلا به بیماری‌های مختلفی رو دارن که ممکنه ژنتیکی باشه. با اینکه زیبا و دوست داشتنی هستن، مستعد بیماری‌هایی هم هستن که بیشتر مربوط به قلب یا ساختار صورتشون میشه:

• بیماری بزرگ شدگی قلب یا HCM
• مشکلات تنفسی یا تنفس صدادار که به خاطر انسداد مجاری تنفسیه
• مشکل دندون، جوری که دندون‌ها خوب با هم جور نمی‌شن و دهان بد بسته میشه
• قی کردن زیاد چشم
• مشکلات چشمی مثل پلک سوم یا تورفتگی پلک چشم
• حساسیت به گرما
• بیماری پلی کیستیک کلیه که میشه آزمایش ژنتیک گرفت
• زمینه‌ی کرم حلقوی، یه عفونت قارچی
• سبورها اولوسا، یه بیماری پوستی که باعث خارش، قرمزی و ریزش مو میشه

نگهداری از گربه پرشین

مهم‌ترین چیزی که باید برای رفتار شناسی و نگهداری یه پرشین دونست، نیاز به تمیزکاری روزانه ست. اون پوشش بلند و زیبا همینطوری خودش تمیز و صاف نمیمونه. باید هر روز به آرومی و به طور کامل شونه زده بشه و به طور مرتب، حداقل ماهی یه بار کوتاه بشه. یه عامل دیگه که باید به فکرش باشین، مشکل ظرف خاکشه. ممکنه خاک بین مو یا پنجه‌های پرشین گیر کنه. اگه ظرف خاکش رو با دقت تمیز نکنین، احتمال بیشتری نسبت به بقیه گربه‌ها داره که دیگه ازون ظرف استفاده نکنه.

قی کردن زیاد چشم ممکنه تو این نوع گربه باعث بروز مشکل بشه، پس گوشه‌ی چشم ها رو روزانه پاک کنین تا از ایجاد لک زیر چشم جلوگیری بشه. دندوناشونو مسواک بزنین تا از بیماری دندون جلوگیری بشه. شست و شوی روزانه دندون عالیه اما هفتگی هم بهتر از هیچیه.

بهتره پرشین رو فقط تو خونه نگه دارین. پرشین یه گربه‌ی دعوایی نیست و در مقابل گربه‌های دیگه، سگ‌ها و خطرهای دیگه که وقتی بیرون میره باهاش مواجه میشه، ضعیفه. موهای پرشین مناسب کثیفی و برگ و آشغال نیست! پس اگه بذارین بره بیرون باید وقت بیشتری رو برای تمیزکاری صرف کنین.

بیرون رفتن این گربه‌ها، ریسک این رو هم داره که توسط یکی که دلش میخواد یه همچین گربه‌ای رو بدون هزینه داشته باشه خدایی نکرده دزدیده بشه!

رنگ پوشش و تمیزکاری گربه پرشین

گربه پرشین، یه ظاهر به خصوصی داره: چشمای بزرگ و گرد، بینی کوتاه، لپ‌های بزرگ و گوش‌های کوچیک با لبه‌ی گرد. سر، با یه گردن کوتاه و بزرگ و یه بدن به ظاهر قوی و ماهیچه‌ای (یه نوعی که به کوتاه و بزرگ معروفه) محافظت میشه.

پاهاش کوتاه و ضخیمه و پنجه‌های محکم و گرد و بزرگی داره. دمش کوتاهه اما مناسب اندازه بدنشه. یه پوشش بلند و ضخیم و براق که بافت خوبی داره، ظاهرشو کامل می‌کنه. این پوشش تو کل بدنش بلنده و یه یقه بزرگ دور گردن، یه حاشیه بین پاهای جلو، گوش‌های بلند و موهای بین پنجه و یه دم کامل داره.

پرشین‌ها ظاهر متفاوت از هم دارن. بعضی‌هاشون که به «سوپر فلت» معروفن، صورت‌های فوق‌العاده صافی دارن. قبل از اینکه یکی از این گربه‌ها رو بگیرید، به مشکلات تنفسی که می‌تونن پیدا کنن خوب فکر کنین.

پرشین‌های «صورت عروسکی یا کلاسیک» ظاهر قدیمی‌تری دارن و صورتشون به اندازه‌ی پرشین نمایشی یا سوپر فلت صاف نیست.

تمام پرشین‌ها به خاطر گوناگونی نقش و رنگ پوششون متمایز هستن. اگه می‌تونین تصور کنین ۷ دسته از رنگ‌ها یعنی سفید، آبی، سیاه، قرمز، کرمی، شکلاتی و یاسی به اضافه‌ی دسته‌بندی نقره‌ای و طلایی چین چیلا و سایه دار؛ و بعد تقسیم‌بندی‌های سایه‌دار، دودی، موج‌دار، پنبه‌ای، نیمه رنگی و دورنگ. حتی الگوهای لکه‌دار مختلف گربه‌ی هیمالیایی هم حساب نشده.

رنگ چشم مربوط به رنگ پوششه. مثلا، پرشین‌های سفید، چشم‌های آبی یا مسی معرکه‌ای دارن. پرشین‌های دیگه که رنگ یکپارچه دارن، چشمای مسی قشنگی دارن. پرشین‌های نقره‌ای و طلایی هم چشم‌هایی سبز یا سبز آبی دارن.

پرشین‌ها و حیوانات خانگی دیگر

پرشین‌ها برای خونه‌هایی که سگ و بچه‌های پر سر و صدا دارن، انتخاب خوبی نیستن. اما اعتراضی ندارن که مورد توجه بچه‌ای آروم و مهربون باشن یا سگ مهربونی که دنبالشون نمی‌کنه و باعث اضطرابشون نمیشه و لیسشون بزنه!

منبع: cattime.com/cat-breeds/persian-cats

نوشته نژاد گربه پرشین یا پرشن کت از محبوبترین نژاد های گربه اولین بار در شیک پت. پدیدار شد.

تاریخچه گربه راشن بلو

مثل بسیاری از نژادهای گربه، درمورد تاریخچهٔ این نژاد هم اطلاعات خیلی زیادی در دسترس نیست. گفته می‌شود این نژاد، حیوان موردعلاقهٔ تزارهای روس بوده‌است. راشِن بلوها احتمالاً در اواسط دهه ۱۸۶۰ از طریق کشتی به انگلستان و شمال اروپا برده شده‌اند و در آغاز قرن بیستم به یکی از گربه‌های معروف انگلستان تبدیل شدند. این نژاد در اواسط قرن بیستم به‌مرور به خانه‌های مردم در آمریکا هم راه یافت و امروزه جزو گربه‌های محبوب در آمریکا به‌شمار می‌رود.

راشن بلو در جنگ جهانی دوم تا مرز انقراض پیش رفت. اما توانست موجودیت خود را حفظ کند و به لطف پرورش گسترده این گربه در حوزه اسکاندیناوی، شکوه گذشته خود را بازیافت. اصل و نسب این گربه زیبا هنوز مشخص نیست با این حال گفته می‌شود اجداد این گربه در بندر آرخانگِلْسک در شمال روسیه زندگی می‌کرده‌اند.

شخصیت گربه راشن بلو

راشِن بلو معروف است که گربه‌ای آرام، ساکت و تقریباً خجالتی است اما اشتباه برداشت نکنید. شاید این نژاد طبیعتی محافظه‌کار و آرام داشته باشد اما عاشق بازی کردن است و از پریدن و بالا رفتن به جاهای بلند در خانه لذت می‌برد، محل‌های بلندی که بتواند قبل از این‌که تصمیم بگیرد در فعالیت شما همراهی‌تان کند، از آن‌جا زیر نظرتان بگیرد. مهمان‌ها مورد توجهٔ فوری او قرار نمی‌گیرند اما درمقابل اعضای خانواده، مخصوصاً فرد محبوبش در خانه، بسیار وفادار است، همه‌جا دنبالش می‌کند و حتی ممکن است روی شانه‌اش بماند. گربهٔ راشِن بلو گربهٔ حساسی است که دوست ندارد نادیده گرفته شود و اگر به اندازه که دوست دارد به او توجه و محبت نشد، ناراحت خواهد شد. کمبود محبت ممکن است باعث شود مضطرب و ترسو شود.

بااین‌که گربهٔ راشِن بلو از همراهی شما لذت می‌برد، اما وقتی در طول روز شما سر کارید، توانایی سرگرم کردن خودش را دارد. برخلاف بعضی از نژادهای باهوش و فعال، گربهٔ راشِن بلو اصلاً خرابکار نیست و مثل یک بالرین ظریف در خانه قدم برمی‌دارد. وقتی خانه باشید، با حس ظریف شوخ‌طبعی‌اش سرگرم‌تان می‌کند. فقط مطمئن شوید که با او می‌خندید نه به او چون بسیار مغرور است و دوست ندارد کسی مسخره‌اش کند.

محیط‌های آرام و باثبات برای این گربه بهتر است. او از تغییر خوشش نمی‌آید و مخصوصاً خیلی برایش مهم است که غذایش سر ساعت سرو شود. مطمئن باشید که صبح‌ها ساعت خوبی برای بیدار کردن‌تان است و هیچ‌وقت از کارتان جا نمی‌مانید.

اگر برای ایجاد رابطه با گربهٔ راشِن بلو وقت بگذارید، مطمئن باشید که پیوندی عمیق و عاطفی با این گربهٔ دوست داشتنی برقرار خواهید کرد.

سلامت گربه راشن بلو

گربه‌ها چه از نژادی اصیل و چه میکس باشند همیشه در معرض ابتلا به مشکلات سلامتی‌ای قرار دارند که ممکن است ریشهٔ ژنتیکی داشته باشد. اما گربهٔ راشِن بلو عموماً گربهٔ سالمی است. تنها نگرانی سرپرست این نژاد می‌تواند اشتهای زیاد او باشد که ممکن است منجر به اضافه‌وزن و چاقی او شود.

مراقبت و نگهداری از گربه راشن بلو

موهای متراکم گربه راشِن بلو باید دو بار در هفته شانه زده شود تا موهای مُرده جدا شوند و روغن پوست به‌طور یکنواخت روی سطح بدنش پخش شود.

برای جلوگیری از بیماری‌های پریودونتال (دهان و دندان) دندان‌هاشان باید مسواک شود. بهتر است این کار به‌صورت روزانه انجام شود، اما مسواک زدن هفته‌ای یک بار هم باز بهتر از هیچ است. هر چند هفته یک‌بار هم ناخن‌هاشان باید کوتاه شود.

لیترباکس‌شان باید همیشه تمیز باشد. گربه‌های بسیار نسبت به نظافت خودشان حساس‌اند و تمیز بودن ظرف دستشویی‌شان کمک می‌کند موها و پوست‌شان هم تمیز بماند.

برای جلوگیری از بیماری‌هایی که ممکن است از گربه‌های دیگر سرایت کند، حملهٔ سگ‌ها و خطرات دیگری که گربه‌های بیرون را تهدید می‌کند، بهتر است گربهٔ راشِن بلو را همیشه در خانه نگه دارید. همچنین وقتی از خانه بیرون می‌روند، احتمال دزدیده‌شدن‌شان بسیار زیاد است.

ویژگی‌های ظاهری گربه راشن بلو

اندام باشکوه و درعین‌حال عضلانی گربهٔ راشِن بلو باعث می‌شود او را دوبرمن‌پینشر گربه‌ها بدانیم. شکل اندام او را نیمه‌خارجی می‌نامند، زیرا چیزی بین اندام کوتاه و جمع‌وجور پرشین‌ها و زوایای کشیدهٔ نژادهای شرقی مثل گربهٔ سیامی است. طبق انجمن دوستداران گربه‌ها، استاندارد راشِن بلو سری ظریف با اندازه‌ای متوسط و مثلثی و پوزه‌ای گرد دارد. شکل مثلثی سر راشِن بلو باعث می‌شود او را به مار کبرا تشبیه کنند، البته توصیف خطرناکی برای این گربهٔ شیرین است. گوش‌های بزرگ این نژاد پهن و نوک‌تیز است. چشمانش گرد و سبز رنگ است و فاصلهٔ مناسبی از هم دارند.

راشِن بلو به لبخند مونا لیزا مانند چهره‌اش هم معروف است. حالت رو به بالای دهانش طوری است که انگار در حال لبخند زدن است. گردن ظریفش به شانه‌هایی بلند و درنهایت بدنی کشیده ولی عضلانی وصل می‌شود. بدنش با خزی دولایه، کوتاه با بافتی پشمالو مانند خز سگ آبی یا شیر دریایی پوشیده شده‌است. نوک خزها رنگ نقره‌فامی دارد که در کل ظاهری درخشنده به پوشش بدنش می‌دهد. وقتی نوازشش می‌کنید و دست‌تان را لای موهایش فرومی‌کنید، رد انگشتان‌تان باقی می‌ماند، مگر اینکه این کار را آرام و ملایم انجام دهید. تنه‌اش روی پاهایی کشیده، استخوانی و پنجه‌هایی کوچک و گرد قرار گرفته‌است. کف پنجه‌هایش صورتی یاسی یا ارغوانی رنگ است. دُمش بلند ولی متناسب با اندازه بدنش است.

راشِن بلو به رنگ منحصربه‌فردی که پوشش بدنش دارد، معروف است. به چشم مردم عادی که با نژادهای گربه آشنایی چندانی ندارند، ممکن است پوشش بدنش خاکستری به نظر بیاید، اما برای پرورش‌دهندگان و متخصصان نژاد گربه این پوشش آبی روشن با نوک نقره‌فام است و ظاهری درخشان دارد. توله‌های راشِن بلو با خط‌هایی راه‌راه روی پوشش بدن شان متولد می‌شوند که یادآور ژن «تَبی» است که همهٔ گربه‌ها دارند، حتی اگر خزشان راه‌راه نباشد. این خط‌ها به‌مرور از بین می‌رود و تا بلوغ کاملاً از روی بدن‌شان محو می‌شود.

شاید فکر کنید که راشِن‌بلو فقط رنگ آبی دارد اما در انجمن‌های دیگری به جز انجمن CFA این نژاد استانداردهای آزادتری دارد. برای مثال در کشور استرالیا و نیوزیلند به این نژاد «راشن» گفته می‌شود و به رنگ‌های سفید (راشن وایت)، مشکی (راشن بلک) و هم چنین آبی کلاسیک هم یافت می‌شود. انجمن گربه آمریکا، راشن بلوی سیاه را هم مورد تأیید قرار داده‌است.

ارتباط گربه راشن بلو با بچه‌ها و پت‌های دیگر

نژاد راشِن بلو نسبت به بچه‌ها طبیعتی پرتحمل دارند، البته اگر بچه‌ها با آن‌ها با مهربانی و ادب رفتار کنند. حتی دست زدن‌های کودکان نوپا را هم تحمل می‌کنند، اما باید مطمئن باشند که قرار نیست آسیبی به آن‌ها برسد و در صورت لزوم از محل دور می‌شوند و به یک جای بلند می‌روند تا کودک اشتباهی توی سرشان نکوبد. تمامِ این‌ها یعنی از گربهٔ ملایم و صبور راشِن بلو باید همیشه دربرابر بدرفتاری محافظت شود. به همین دلیل همیشه وقتی کودکان قصد نوازش گربه را دارند، باید در محل حضور داشته باشید.

راشِن بلو با حیوانات دیگر هم ازجمله سگ‌ها کنار می‌آید، البته به شرط آن‌که آن حیوان دنبال‌شان نکند یا تهدیدی برای آن‌ها نباشد. بهتر است در ابتدای کار با احتیاط و در شرایط کنترل‌شده آن‌ها را به هم معرفی کنید تا کم‌کم یاد بگیرند که با هم کنار بیایند.

نوشته گربه نژاد راشن بلو اولین بار در شیک پت. پدیدار شد.