به‌طورکلی سگ‌های گرگی حداقل چهار نسل بعد از یک گرگ متولدشده‌اند و تغییرات بسیاری در نژاد آن‌ها به دلیل ادغام با نژاد‌های دیگر به وجود آمده است ولی درمجموع سگ‌هایی که نژادی شبیه و نزدیک به گرگ را دارا می‌باشند مسئولیتی دوچندان برای صاحبان خود به همراه می‌آورند.

بسیاری از پرورش‌دهندگان سگ‌ها توانسته‌اند سگ گرگی را به نحوی آموزش دهند که مزاج و خلق‌وخویی مناسب برای نگهداری در خانه را داشته باشند. بسیاری از انواع سگ گرگی بااینکه نژادی بسیار شبیه و نزدیک به گرگ را دارا می‌باشند ولی زیر نظر مربیان به نحوی تربیت می‌شوند که هیچ‌گونه رابطه‌ای با گرگ نخواهند داشت و شما تنها از طریق پوست و ظاهر فیزیکی‌شان قادر به تشخیص این نژاد خواهید بود.

انواع نژاد سگ گرگی

کوشگا

این سگ‌ Kugsha مانند هاسکی های بزرگ به نظر می‌رسند و عشق به دویدن دارند. استقامت بدنی هاسکی ها را دارند اما مانند بسیاری دیگر از سگ گرگ‌ ها، دارای شخصیت کاملاً مستقل، پرخاشگری و تهاجمی هستند. برای دانستن اطلاعات بیشتر در باب تربیت سگ هاسکی مطلب زیر را مطالعه کنید.

• وزن ماده‌ها از 60 تا 100 پوند متغیر است و وزن نرها نیز از 65 تا 105 پوند است.
• قد ماده‌ها از 20 تا 25 اینچ است و قد حیوانات نر از 20 تا 27 اینچ است.

سگ‌های کوشگا یکی از سگ‌های گرگی بسیار کمیاب و نادر می‌باشد که نژادی باستانی دارد. این سگ به‌عنوان سگ کارگر شناخته می‌شود. رفتارهای گرگ گونه در این نژاد بسیار زیاد دیده می‌شود و معمولاً مانند سگ اهلی رفتار نمی‌کنند.

این سگ‌ها بسیار باهوش هستند و برای فعالیت بدنی روزانه خود به فضای باز احتیاج دارند. این سگ‌ها با غریبه‌ها کمی خجالتی رفتار می‌کنند و ممکن است از آن‌ها رفتارهای پرخاشگرانه سر بزند. درصورتی‌که آموزش کافی و کامل ببینند می‌توانند همراهان بسیار خوبی برای انسان باشند. در ادامه انواع نژاد سگ گرگی به سگ هاسکی سیبری می پردازیم.

هاسکی سیبری

هاسکی سیبری Siberian Husky نژادی آشنا و دوست‌داشتنی است و رفتاری دوستانه و اجتماعی دارد و یک سگ سرسخت، وفادار و آرام است.

• وزن ماده‌ها از35تا 50 پوند است و وزن نرها نیز از45تا 60 پوند است.
• قد ماده‌ها از 20 تا22 اینچ است و قد نرها از22 تا 24 اینچ است.

در مورد تاریخچه سگ هاسکی سیبری اطلاعات بسیاری در دسترس نیست. اعتقادات بر این است که این سگ نژاد کاملاً باستانی و قدیمی می‌باشد که در سال ۱۹۰۰ در آلاسکا کشف شد وظ برای کشیدن سورتمه از آن استفاده می کردند. این سگ برای حمل بار در قطب شمال مورداستفاده قرار می‌گیرد.

هاسکی سیبری در امریکای شمالی یک سگ شناخته‌شده است که همواره سگ کاری به شمار می‌رود. این سگ‌ها می‌بایست در طول روز بسیار ورزش کنند در غیر این صورت رفتارهای مخرب از آن‌ها سر می‌زند. این سگ‌ها نیاز به یک رهبر و آموزش کامل و مناسب دارند.

پارس کردن، حفر کردن و جویدن مداوم در این سگ‌ها به‌وفور دیده می‌شود. این نژاد از سگ بهترین نژاد برای نگهداری در خانواده می‌باشند که کمی بازیگوشی و مهربانی آن‌ها رفتاری بسیار دل‌نشین را به همراه دارد.

مالاموت آلاسکا

مالاموت Alaskan Malamute در مقایسه با برخی دیگر از سگ‌های این لیست زیبا ، دوست‌داشتنی و بسیار باهوش هستند و توانایی بالایی در یادگیری و آموختن دارند. مانند هاسکی ، آن‌ها نیز دارای سطح انرژی بالایی هستند و دارای شخصیتی بازیگوش‌اند اما پس از خریداری این سگ باید آماده‌باشید تا خانه شما با خزهای این پوشیده شود.

• وزن ماده‌ها از 75 تا 90 پوند است و وزن نرها نیز از 75 تا 100 پوند تغییر است.
• قد ماده‌ها از 21تا 25 اینچ است و قد نرها از 22تا25 اینچ است.

آیا مالاموت ها سگ سورتمه به شمار می آِیند؟

سگ مامولات آلاسکا یک سگ گرگی به شمار می‌رود. این نژاد با مالاموت و شبان آلمانی ترکیب‌شده است. نشانه‌های گرگ در این سگ به‌وفور یافت می‌شود گر چه موی بدن این نژاد از سگ بسیار بلندتر می‌باشد. این سگ‌ها را با عنوان سگ سورتمه‌ای می‌شناسند که سگ‌های کاری به شمار می‌روند.

این نژاد بسیار قدرتمند است و مناسب برای جمع‌های خانوادگی نیست. این نژاد از سگ گرگی بسیار باهوش است و سرسختی بسیاری در آموزش‌ها و یادگیری‌ها دارد و لج‌باز است. اضطراب جدایی در این سگ دیده می‌شود و می‌تواند در صورت پیشرفت به رفتار مخرب تبدیل شود. دویدن، پیاده‌روی و یا سورتمه کشیدن از فعالیت‌هایی است که برای این سگ ضروری به شمار می‌رود. امیدوارم تا اینجا لذت برده باشید و در ادامه انواع نژاد سگ گرگی ، نژاد سارلوس را بیان می کنیم.

سارلوس

یکی از نژادهایی که بیشترین ارتباط را با سگ‌های خانگی دیگر دارد سارلوس Saarloos است و احتمالاً شبیه‌ترین نژاد به گرگ در جهان است. سگ گرگ‌های سارلوس نه‌تنها رفتارهایی گرگ مانند دارند بلکه گفته می‌شود حالات چهره آن‌ها بسیار شبیه به گرگ‌ها است.

• وزن ماده‌ها از 45 تا 75 پوند است و وزن نرها از 70 تا 90 پوند می رسد.
• قد ماده‌ها از 23تا 28 اینچ متغییر است و قد نرها25 تا 30 اینچ است.

این نژاد در سال ۱۹۳۵ به وجود آمد. یک شخص بانام Leender Saarloos که یک پرورش‌دهنده هلندی بود یک سگ چوپان آلمانی را با گرگ‌های اروپایی پیوند دارد و سگ سارلوس متولد شد. این سگ به‌خوبی سگ‌های کارگر نبود ولی ویژگی‌های سگ گرگی را دارا بود.

به‌طورکلی این نژاد کاملاً تهاجمی می‌باشد و نیاز به تربیت و آموزش کاملاً جدی دارند. بااینکه خجالتی می‌باشند ولی با سایر نژاد‌های سگ به‌خوبی معاشرت می‌کنند. سگ‌های سارلوس سگ سارلوس برای زندگی در مساحت‌های بزرگ مسکونی و فضاهای باز مناسب است و بیشترین فعالیت روزانه آن در این مکان‌ها انجام می‌گیرد. اضطراب جدایی آن‌ها بسیار بالا می‌باشد و هرگز نمی‌توان از آن‌ها به‌عنوان یک توله‌سگ خانگی نگهداری کرد. بهتر است که در همان دوران کودکی به‌طور صحیح و کامل تربیت شوند و آموزش ببینند.

تاماسکان

تاماسکان ها Tamaskan ازنظر مزاج و توانایی کاملاً شبیه هاسکی ها هستند و بنا به گزارش‌ها حیوانات خانگی بسیار خوبی برای خانواده‌ها هستند.

• وزن ماده‌ها 55 تا 85 پوند است و وزن نرها 65 تا 95 پوند است.
• قد ماده‌ها 24 تا 28 اینچ است و قد نرها 25 تا 32 اینچ است.

سگ‌های تاماسکان به‌طور خاص پرورش داده می‌شوند تا شباهت زیادی به سگ‌های گرگی پیدا کنند در غیر این صورت این سگ‌ها هیچ تناسبی با سگ‌های گرگی ندارند. این نژاد در سال ۲۰۱۳ به رسمیت شناخته شد و به‌عنوان یک سگ بسیار بازیگوش در امریکای شمالی محبوبیت پیدا کرد.

سگ‌های تاماسکان نیاز به ورزش و بازی زیادی در طول روز دارند در غیر این صورت به رفتار‌های پرخاشگرانه دست می‌زنند. معمولاً این سگ‌ها طعمه‌هایی مانند خرگوش، پرندگان و سنجاب‌ها را نیز در رده غذایی خود دارند. سگ‌هایی کاملاً باهوش و اجتماعی هستند که می‌بایست به‌درستی تربیت شوند.

تاماسکان ها سگ‌هایی دوست‌داشتنی ، وفادار و باهوش هستند. با آموزش ، ورزش و معاشرت مناسب می‌توانند همراهی مناسب و دوست‌داشتنی برای شما باشند.

سگ اصیل نجیب آلاسکا

سگ‌های نجیب آلاسکا Alaskan Noble Companion نوع جدیدی از سگ‌های شبیه به گرگ هستند که ظاهری خیره‌کننده دارند. این سگ‌ها ترکیبی از نژادهای سیبرین هاسکی، ژرمن شپرد و آلاسکا مامولات می‌باشند. این سگ‌ها حیوانات خانگی خوبی به شمار می‌روند و بسیار بازیگوش می‌باشند. وزن آن‌ها از 60 تا 110 پوند متغیر است و قد آن‌ها بین 26 تا 33 اینچ متغیر است.

علاوه بر این ویژگی‌ها ،این سگ‌ها نسبت به صاحبان خود بسیار وفادار می‌باشند و عاشق پرسه زدن و جستجو در فضاهای باز هستند. این فعالیت‌های روزانه برای پرورش ذهن آن‌ها بسیار لازم است. تحقیقات نشان داده است که اضطراب جدایی در نجیب آلاسکا بسیار بالا می‌باشد.

والهاند

سگ والهاند Vallhund درواقع نژادی از Herding Dog می‌باشند که اصطلاحاً اشاره‌ای به گاو‌های سوئدی نیز دارد. نژاد والهاند از هزاران سال پیش به وجود آمده است. این سگ‌ها بازیگوش و وفادار هستند. نیاز به ورزش و انرژی در آن‌ها بسیار بالا می‌باشد و غریزه گله‌داری در تمامی آن‌ها مشاهده می‌شود.

• وزن ماده‌ها22تا32 پوند و وزن نرها 25تا35 پوند است.
• قد ماده‌ها 8 تا 12 اینچ است و قد نرها 9 تا 13 اینچ است.

این نژاد برای نگهداری در آپارتمان مناسب نیست زیرا نیاز به حداقل یک حیاط کوچک دارد تا بتواند فعالیت بدنی و ورزشی را در طول روز انجام دهد. همچنین علاقه زیادی به دویدن در فضای آزاد دارد و اگر در محیط باز قرار نگیرد، کلافه و غیرقابل‌کنترل می‌شود.

والهاند به‌طورکلی سالم است اما مانند همه نژادها آن‌ها مستعد ابتلا به برخی بیماری‌ها هستند. همه سگ‌های این نژاد مریض نمی‌شوند اما اگر شما با این نژاد سروکار دارید توجه به آن‌ها لازم است.

اونتونگان

اونتونگان Utonagan یکی از جدیدترین سگ‌های گرگی می‌باشد که در سال ۱۹۸۰ به کشور انگلستان معرفی شد و در رده این سگ‌ها به رسمیت ثبت شد. این سگ نیز ترکیبی از سگ نژاد مالاموت و سیبرین هاسکی می‌باشد. این سگ به ” روح گرگ” معروف است. این سگ‌ها بسیار کنجکاو ،مهربان و وفادار هستند که نیاز به ورزش و فعالیت روزانه دارند.

همین امر در آموزش دادن آن‌ها کمک می‌کند. این سگ‌های پرانرژی نیاز به دویدن و تحریکات ذهنی دارند که برای فضاهای مسکونی بزرگ و باز مناسب می‌باشند. شکار سنجاب ، پرندگان و خرگوش در این سگ‌ها مشاهده می‌شود. این نژاد مسائل پزشکی و بهداشتی زیادی دارند که هنگام خرید می‌بایست به شجره‌نامه و آزمایشات سلامتی آن‌ها بسیار دقت شود.

اینویت

سگ‌های اینویت Inuit از نادرترین نژاد‌های سگ می‌باشند که در معرض خطر انقراض قرارگرفته‌اند. این سگ‌های کانادایی در قطب شمال دیده می‌شوند. آن‌ها بسیار فعال و نیرومند هستند که به آب‌وهوای سرد عادت دارند و ترجیح می‌دهند در برف بخوابند. این سگ‌ها بسیار بامحبت و وفادار هستند و بهترین گزینه برای افراد کاری و پرانرژی به شمار می‌آیند. این سگ‌های گرگی برای کار با سورتمه نیز بسیار عالی هستند.

منشأ این نژاد شناخته‌شده نیست. به‌احتمال‌زیاد، در ریشه‌های نژاد دورگه‌ها سگ نجات بودند نژاد سیبری هاسکیز، چوپان آلمانی و مالاموت.

شیکوکو

سگ‌های شیکوکو Shikoku یک نژاد بدنام ژاپنی است که رفتاری گرگ گونه دارند. شباهت فیزیکی زیاد بین این نژاد و سگ Shibu Inu دیده می‌شود. این سگ‌ها کاری هستند. بیشترین مصرف این سگ برای شکار می‌باشد. نیاز به ورزش روزانه، تحریکات ذهنی و معاشرت و روابط اجتماعی در این سگ مشاهده می‌شود. این سگ‌ها ذاتی خوب دارند و باحوصله و می‌توان به آن‌ها آموزش‌های لازم را داد. این سگ‌ها به‌سرعت و راحتی هر جسم یا موجود کوچک را تعقیب می‌کنند.

شیکوکو از ژاپن می‌آید، جایی که ازنظر ماتاگی (شکارچیان ژاپنی) به دلیل توانایی در ردیابی گرازهای وحشی بسیار موردتوجه قرار گرفت. اما حتی اگر به‌طور مرتب در پی شکار گراز نیستید ، این نژاد هنوز هم می‌تواند یک همراه عالی باشد.آن‌ها به این معروف هستند که پرانرژی و بسیار وفادار به صاحبان خود هستند.

ژرمن شپرد

این سگ‌ها وفادار ، آرام و شجاع هستند و آن‌ها را به حیوانات خانگی عالی تبدیل می‌کنند. اگرچه امروزه بیشتر ژرمن شپردها هیچ ژن گرگی ندارند ، اما دارای پوشش‌های متراکم و گوش‌های چرمی هستند ، تا حدودی شبیه به برخی از نژادهای گرگ است. این نژاد بسیار باهوش، وفادار و بسیار پرانرژی هست. یادگیری‌اش فوق‌العاده سریع است و غریزه‌اش برای محافظت از خانواده‌اش بسیار زیاد است.

این سگ‌ها نژادی نترس هستند. تمایل دارند در نزدیک خانواده خود باشند و از غریبه‌ها دور باشند؛ژرمن شپرد بسیار حیوان اجتماع دوستی هست، بنابراین نباید مدت زیادی تنها بمانند و درنتیجه این موضوع به اضطراب جدایی در او منجر می‌شود.

حس بویایی این نژاد بسیار قوی است و مناسب نگهبانی است .این سگ‌ها را باید از سنین پایین آموزش داد و استفاده‌های متعددی مثل نگهبانی و سگ امدادگر و پلیس دارد.

رابطه ژرمن شپرد با کودکان خیلی خوب است و هم‌بازی مناسبی برای آن‌هاست. از این سگ در کارهای مختلفی استفاده می‌شود مانند: نگهبانی، سگ همدم و همراه خانواده، سگ پلیس، امدادگر،برای تشخیص مواد مخدر و برای یافتن مجرمان فراری و خدمت به نیروهای مسلح و…عالی هستند. در ادامه مطلب انواع نژاد سگ گرگی تنها صحبت از نژاد پامسکی است که اگر دوست دار این نژادها هستید با ما همراه باشید.

پامسکی

طبق گفته‌های مرکز حیوانات، این مخلوط‌های شایان ستایش می‌توانند چهره‌ای مانند گرگ داشته باشند ، اما به‌طورکلی کمتر از 30 پوند وزن دارند. علاوه بر اینکه فوق‌العاده زیبا است ، راهنمای حیوان خانگی خاطرنشان می‌کند که آن‌ها بسیار باهوش ، دوست‌داشتنی و بازیگوش هستند.

پامسکی ها سگ‌های بسیار بامزه‌ای هستند و تمایل دارند که رفتارهای خنده‌داری را از خود نشان دهند. به دلیل پوشش ضخیمشان توانایی تحمل آب‌وهوای سرد را دارند. پامسکی سگی بامحبت بوده که دارای رفتاری کودکانه می‌باشد و همچنین آن‌ها مناسب برای زندگی کردن در محیط آپارتمان هستند، این سگ‌ها علاقه‌ی زیادی به جلب‌توجه کردن دارند، درهرصورت به خاطره ظاهر زیبا و بانمکی که دارند مورد تعریف و تمجید افراد قرار می‌گیرند.

افراد زیادی این توله‌ها را از پرورش‌دهندگانی خریداری کردند که نامعتبر بوده و اطلاعات کافی نسبت به برآورده کردن نیازهای آن‌ها نداشتند. گاهی اوقات پامسکی ها در پناهگاه‌ها یا گروه‌های نجات دیده می‌شوند درصورتی‌که قبلاً آن‌ها را رها کرده بودند.

درصورتی‌که تصمیم دارید از این نژاد نگهداری کنید، باید به‌طور کامل از این موضوع مطمئن بوده و برای مراقبت از آن‌ها برنامه‌ای کامل و سازماندهی‌شده تهیه نمایید.

گرگاس چیست؟

گرگاس و یا سگ گرگ حیوانی است که بیشتر شبیه به گرگ است و از جفت گیری گرگ نر و سگ های ماده بوجود می آید که نشانه های ظاهری اش قد بلند و استخوان بندی طویل و درشت، پوزه بزرگتر از سگ و گوش های دراز و بر خلاف سگ دم عقربی ندارد و دمش تقریبا عمود بر زمین است (در حالت‌ عادی و غیر تهاجمی)رنگ این حیوان غالبا به رنگ گرگ ایرانی می باشد، خصوصیات رفتاری گرگاس می تواند از پدر خود که یک گرگ است بسیار خشن تر و بی رحمانه تر باشد که خوی درندگی یک گوشتخوار بیشتر از گرگ در گرگاس قابل مشاهده است.

چرا گرگاس ها بیشتر به انسان حمله می کنند؟

چون مادر گرگاس یک سگ می باشد، خصوصیات یک سگ نیز به طور مستقیم به گرگاس منتقل می شود و از همین جهت که سگ ها نزدیک انسان زندگی می کنند‌ گرگاس نیز به جهت پیروی از این غریزه به انسان ها نزدیک می شود و در این حین، گرگاس شخصیت درندگی و خشونت گرگ را نیز به همراه دارد و زمان روبرو شدن با انسان به ناچار و از روی پیروی از غریزه  حمله و درندگی که از پدرش که یک گرگ است به ارث برده به انسان حمله می کند.

معمولا نوع حمله گرگاس به انسان به صورت تعقیب مشهود(نه مخفی) صورت می گیرد و سعی دارد انسان را خسته کند و سپس حمله ور شود.

به دلیل حمل ژن خاص سگ ها در گرگاس، بوی مخصوص بدن سگ ها در این حیوان وحشی نیز وجود دارد، این حیوان از اجتماع گرگ ها طرد می شوند و به همین علت بیشتر به محل زندگی انسان ها مخصوصا در مناطق روستایی نزدیک می شود و به دلیل داشتن مشترکات زیاد با سگ ها معمولا سگ های گله و نگهبان به گرگاس واکنش خاصی نشان نمی دهند.

گرگ ها در طبیعت به انسان بیشتر به دید رقیب نگاه می کنند و طبیعتاً گرگ ها خیلی به ندرت به انسان حمله می کنند مگر در فصول سرد و کمبود شکار، اما طبق تحقیقات گرگاس انسان را تنها یک شکار می بیند

بیشتر بخوانید:

• سگ مالاموت آلاسکایی
• رژیم غذایی سگ هاسکی
• سگ قهدریجانی یا قدرجونی
• آشنایی با نژادهای مختلف همستر

نوشته سگ گرگی اولین بار در شیک پت. پدیدار شد.

خانه و محل زندگی قناری

قفس بزرگی تهیه کنید. قناری ها تمایل دارند تا از یک طرف قفس به طرف دیگر پرواز کنند که این موضوع نیازمند قفس با طول زیاد است. قفسی که تهیه می‌کنید باید بزرگ باشد اما لزوما نیازی نیست که ارتفاع بلندی داشته باشد. قفس مناسب برای یک قناری باید حدودا 45 سانتی متر ارتفاع و 75 سانتی متر طول داشته باشد. با این حال هر چه قفس بزرگتر باشد برای قناری بهتر است.

• اطمینان یابید مکانی که قفس را قرار می‌دهید نور کافی و تهویه مناسب داشته باشد. قفس را دور از در و پنجره بگذارید تا با نور خورشید تماس مستقیم نداشته باشد چرا که ممکن است باعث ایجاد گرمای بیش از حد شود. همچنین برای ایجاد حس امنیت در قناری، بهتر است یک طرف قفس او رو به دیوار باشد.
• قفس را آویزان کنید یا روی پایه ای قرار دهید طوری که حدودا 180 سانتی متر از زمین فاصله داشته باشد.

جایی برای نشستن پرنده در قفس نصب کنید. می‌توانید از فروشگاه‌های حیوانات خانگی, چوب طبیعی برای مکان نشستن قناری تهیه کنید. بهتر است برای ایجاد تنوع در زندگی قناری، چوب‌هایی با اندازه های مختلف را تهیه کنید. از آن جایی که قناری ها تمایل بیشتری نسبت به پرواز به شکل افقی دارند، سعی کنید چوب‌های زیر پایی را در گوشه و کنار و روبروی هم در قفس نصب کنید.

• بعضی قناری ها به تاب نیز علاقه زیادی نشان می‌دهند. اگر برای او تاب تهیه کردید آن را در مکانی قرار دهید تا مانع پرواز کردن قناری نشود.

قفس را به طور مرتب تمیز کنید. کف آن را با روزنامه پوشانده و به طور روزانه آب و پوشش کف را عوض کنید و همچنین ظرف غذای او را تمیز کنید. یکبار در هفته با اب و صابون یا ماده ضدعفونی کننده مخصوص قفس پرندگان، کل قفس را بشویید اما از ماده سفید کننده استفاده نکنید.

• از انجا که قفس کثیف و آلوده, شرایط بیمار شدن قناری را فراهم می‌کند، بنابراین تمیز بودن قفس بسیار اهمیت دارد.

تغذیه قناری

آب به میزان کافی. قناری بدون آب تنها 24 ساعت زنده خواهد ماند. بنابراین باید ظرف آب بزرگی را درون قفس گذاشته و بطور منظم آن را پر کنید. آب شیر اکثر مناطق برای قناری مناسب است و مشکلی برای او ایجاد نخواهد کرد با این حال درصورتی که آب شیر کیفیت خوبی ندارد از آب معدنی استفاده کنید.

قناری را به وسیله پلت تغذیه کنید. پلت جایگزین مناسبی برای دانه است چرا که حاوی مقادیر بیشتری از پروتئین و ویتامین مورد نیاز قناری است. با این حال اگر قناری شما با پلت بزرگ نشده و آن را دوست نداشته باشد، از خوردن آن‌ها اجتناب خواهد کرد. شما میتوانید ذائقه قناری خود را تغییر داده و او را به خوردن پلت عادت دهید اما اینکار باید به تدریج و با دقت انجام شود.

• برای عادت دادن قناری به خوردن پلت، در ابتدا باید مقداری پلت درون دانه های او ریخته و آن‌ها را با یکدیگر ترکیب کنید. سپس طی 4 تا 8 هفته این عمل را تکرار و به تدریج میزان دانه‌ها را کاهش و پلت‌ها را افزایش دهید. اگر پس از این دوره قناری شما باز هم از خوردن پلت خودداری کرد، دانه دادن به او را متوقف نکنید.

تغذیه قناری به وسیله دانه. هرچند که دانه بهترین منبع غذایی برای قناری نیست اما غذای مورد علاقه او محسوب میشود. سعی کنید دانه‌های ترکیبی مخصوص قناری را برای او تهیه کنید. روزانه حدود یک قاشق چایخوری غذا در اختیار او قرار دهید. قناری ها تمایلی به خوردن بیش از حد ندارند بنابراین در صورت نیاز میتوانید کمی بیشتر به او غذا بدهید.

به قناری خود میوه و سبزیجات بدهید. حدود 20 تا 25 درصد از غذای روزانه قناری را باید میوه یا سبزیجات تشکیل دهد. مقداری میوه یا سبزی را شسته و به تکه های کوچک تقسیم کنید و روزانه به او بدهید این مقدار باید کمتر از یک قاشق چایخوری و در ظرفی جداگانه باشد. همچنین میوه و سبزیجاتی که به قناری می‌دهید باید متنوع باشند.

• آووکادو برای قناری سمی است و کاهو به مقدار کافی مواد مغذی ندارد.
• میوه ها و سبزیجات مناسب برای قناری عبارتند از: سیب، زردآلو، مارچوبه، موز، تمشک آبی، کلم بروکلی، کلم بروکسل، کلم برگ، هویج، طالبی، نارگیل، ذرت، خرما، انجیر، گریپ فروت، کلم پیچ، کیوی، خربزه، انبه، شلیل، پرتقال، پاپایا، هویج وحشی، هلو، گلابی، نخود فرنگی، فلفل، آناناس، آلو، انار، کدو حلوایی، تمشک، اسفناج، کدو، توت فرنگی، سیب زمینی شیرین، گوجه فرنگی و کدو سبز.

به قناری خود پروتئین بدهید. اگر رژیم غذایی قناریتان روی دانه است پس احتمالا پروتئین کافی دریافت نمیکند. برای تامین پروتئین قناری می‌توانید دوبار در هفته تخم مرغی را به مدت 15 تا 20 دقیقه آب پز کرده و پس از اینکه سرد شد، آن را به تکه‌های کوچک تقسیم کرده و به قناری بدهید.

• تخم مرغ به سرعت خراب می‌شود, بنابراین اگر پس از چهار تا پنج ساعت تخم مرغی در ظرف قناری باقی مانده بود آن را بردارید.

سلامتی و سرگرمی قناری

برای قناری سرگرمی فراهم کنید. وجود اسباب بازی یا یک تاب در قفس باعث سرگرمی قناری خواهد شد.هرچند که قناری ها نسبت به سایر پرندگان تمایل کمتری به بازی با این وسایل دارند. بنابراین یک اسباب بازی برای او کافی بوده و مقدارهای بیش از این، قفس را شلوغ کرده و برای پرواز و جابجایی قناری، که اهمیت زیادی دارند، مشکل ایجاد خواهد کرد.

• قناری ها در طبیعت, تمایل به غلط زدن در سبزه‌های مرطوب دارند. قرار دادن برگ قاصدک یا علف مرطوب در کف قفس, سرگرمی جالبی برای قناری است و باعث خوشحالی او خواهد شد.

به قناری ظرفی برای حمام بدهید. قناری می‌تواند از خود مراقبت کند. تنها کافی است ظرف کوچکی از آب ولرم را در قفس قرار دهید که البته ظرف باید دور از محل نشستن او باشد. گلدان های کوچک پلاستیکی برای حمام قناری مناسب هستند که باید روزانه تمیز شوند.

ناخن های قناری را کوتاه کنید. ناخن‌های قناری به طور متوسط دو بار در سال باید کوتاه شوند. این امر در سلامت قناری تاثیر گذار است. توجه داشته باشید که درون ناخن قناری رگی قرار دارد که در صورت صدمه دیدن موجب خونریزی شدید و حتی کشنده‌ای خواهد شد. بنابر این قبل از انجام اینکار با دامپزشک در خصوص روش‌های کوتاه کردن ناخن قناری خود مشورت کنید.

روی قفس قناری را در شب بپوشانید. چرا که آنان ترجیح می‌دهند در تاریکی بخوابند. اگر شب در خانه ی شما سر و صدا ایجاد میشود یا محیط خانه روشن است، برای سهولت در خواب قناری روی قفس را با حوله یا پارچه‌ای بپوشانید.

مراقب بیماری ها باشید. قناری ها پرندگان حساسی هستند. به نشانه های بیماری توجه کنید.در صورت مشاهده هرگونه علاﺋم بیماری، قناری را نزد دامپزشک ببرید. علاﺋمی مانند بی اشتهایی و کاهش وزن سریع، باید مورد بررسی قرار گیرند.

• بعضی از علاﺋم دیگر به این شرح هستند: رنگ فضله قناری (اگر رنگی غیر از سیاه و سفید باشد)، داشتن صدای خس خس، سستی و بیحالی، خستگی بدون دلیل، پف و آشفتگی پرها.
• اگر قناری برای مدت طولانی پرهایش اشفته و پف کرده است ممکن است دلیل آن احساس سرمای شدید باشد و اگر پرهایش را دور از بدنش نگه دارد به این معنی است که احساس گرمای زیادی میکند. قناری ها دمای بین 15 الی 21 درجه سانتیگراد را ترجیح می‌دهند.

بیشتر بخوانید:

• همسترها چه بخورند چه نخورند؟
• راهنمای نگهداری گربه برای اولین بار
• انواع ظرف غذای سگ
• غذادادن به بچه گربه ها

نوشته نگهداری قناری اولین بار در شیک پت. پدیدار شد.

کبوتر پلاکی از نژاد کبوترهای مسافتی و مسابقه‌ای است. در ایران به این نام خوانده می‌شوند. کبوتر پلاکی (Racing Homer) یک نژاد کبوتر خانگی است که یکی از جدیدترین و محبوب‌ترین نژاد کبوتر است. این نژاد یک نوع نژاد اصلاحی برای بیشتر جلد شدن و سرعت بیشتر و استفاده در مسابقات ایجاد شده است.
این اصلاح نژاد اولین بار در قرن نوزدهم در بلژیک و انگلیس حاصل شد. تنها پرندگان خانگی که در واقع پرندگان اهلی نیستند و می‌توانند آزادانه سفر کنند و برگردند.

این نژاد از تعداد زیادی نژاد دیگر کبوتر گرفته شده است.که عمدتا از نژادهای اژدها Dragoon،  کبوتر نامه بر یا حامل انگلیسی(English Carrier)، کبوتر فرانسوی( French Cumulet)، کبوتر دمنده یا بادکنکی (Horseman)  و کبوترکله اسبی یا( Smerle ) برای تولید این نژاد استفاده می شد. در میان این نژادها، نژاد کبوتر دمنده اکنون نادر است. اگر این نژادها را جداگانه بررسی کنیم، هر کدام به ریشه می‌رسند و جد اصلی آنها کبوتر چاهی است.

حال این سوال پیش می آید که کبوترپلاکی یک کبوتر 5 رگه می‌باشد؟

در پاسخ باید باید بگوییم خیر. در ابتدای خیر در ابتدای شروع این  کار این حالت را داشته است ولی زمانی که به درجه ای از خلوص ژنتیکی رسیده اند این کبوتر را به یک نژاد جداگانه ثبت کرده اند  و توانسته اند این کبوتر را شبیه سازی کنند.

 ویژه گی منحصر به فرد کبوتر پلاکی این است که می‌تواند از فاصله ی بسیار دور از مبدأ راه خانه را پیدا کرده و باز گردد. استقامت آن به قدری بالاست که می‌تواند ساعتها  بدون خستگی پرواز کند و به دلیل این ویژگی‌های خاص بسیار گران قیمت و ارزنده در جهان می‌باشد.

در حال حاضر از این نژاد عمدتاً برای پرواز کردن استفاده می‌شود. که این نوع پرنده را در برخی مناطق دنیا می‌توان یافت.

مشخصات ظاهری کبوتر پلاکی 

کبوتر پلاکی پرنده ای با ابعاد متوسط و لاغر می‌باشد. که در قسمت بال و سینه عظلات قوی و خوش فرمی دارد. چشمان این نژاد  شفاف و مایل به قرمز است. همینطور پاهای آنها  هم معمولاً متمایل به رنگ قرمز می‌باشد. کتف‌های بسیار محکم، دمی کوتاه با پاهایی نسبتاً کوتاه، ناخن‌های مشکی این کبوتر از دیگر ویژه گی‌های این نژاد است.

 نکته ی قابل توجه در رابطه کفتر پلاکی

کبوتران پلاکی یک نژاد بسیار سرسخت و فعال می‌باشند. برای پروازهای طولانی بسیار مناسبند و یک پرنده خوب می‌تواند ساعت‌ها به سرعت متوسط حدود 95 کیلومتر در ساعت برسد. به غیر از پرواز، این پرندگان نیز در نمایش‌های مسابقاتی و سازمانی به نمایش گذاشته می‌شوند و بهترین و برترین پرنده میان شرکت کنندگان انتخاب می‌شوند.  British Homing World  مجله ی هفتگی کبوتران هر سال نمایشگاهی برگزار می‌کند که در آن تمام سود حاصل از این رویداد به خیریه‌های ملی و محلی اهدا می‌شود.

تخم گذاری کبوتر پلاکی

اصولا تخم گذاری کبوترهای  پلاکی از اوایل فصل بهار شروع می‌شود و در هر مرتبه کبوتر ماده دو تخم می‌گذارد و مدت ۱۹ تا ۲۰ روز روی تخم‌ها می‌خوابد. کبوتر نر نیز در خوابیدن روی تخم‌ها شرکت می‌کند ولی کبوتر ماده زمان بیشتری روی تخم‌ها می‌خوابد. جوجه‌ها پس از خارج شدن از تخم در لانه می‌مانند تا کاملا رشد کنند و قادر به پرواز شوند.

طی این مدت جوجه‌ها توسط والدین و از طریق دهان به دهان تغذیه میشوند. پس از قادر شدن جوجه‌ها به پرواز کبوتر ماده دوباره تخم گذاری می کند و این عمل در طول سال ۳ تا ۴ بار تکرار می‌شود.

الگوی چشم کبوتر پلاکی (مسافتی ) چگونه باید باشد؟

الگویی از یک چشم خوب را  یکی از  پرورش دهنده کبوتران مسابقه در مقاله ی خود اشاره کرده بود که ما در اینجا به شما توضیح خواهیم داد.

1.مردمک چشم: باید گرد سیاه و کوچک باشد، لبه خارجی‌ آن را باید ببینید.

2. حلقه تطابق CIRCLE OF ADAPTATIONبا دقت به عکس بالا  این حلقه به رنگ سیاه یا سبز متمایل به سیاه وجود دارد. در هر کبوتر به اندازه‌های مختلفی‌ دیده می‌شوند که هر کدام هم برای خود اسمی دارند. اما هرچه کلفت تر باشد بهتر است.

3. حلقه رابط THE CIRCLE OF CORRELATION:  این حلقه به رنگ‌های مختلفی‌ وجود دارد. زرد، سیاه، سبز، آبی، خاکستری، سفید و بنفش رنگ‌های اصلی‌ هستند. در تمام این رنگ‌ها کبوتران برنده مسبق وجود دارد. رنگ زرد یا زرد مایل به سبز را به سختی می‌توان از هم تشخیص داد. سفید در حقیقت رنگ قالب بنفش است که بهترین رنگ برای جوجه کشی‌ می‌باشد.

3. این حلقه دارای خطوط مسافت و خطوط سرعت می‌باشد که بصورت دنده دنده وارد قسمت بعدی یعنی‌ قرنیه (Iris )  چشم شده. این یک چشم خوب برای جوجه کشی می‌باشد.

4. قرنیه چشم:  باید پر از رنگ و شادابی باشد بجز یک دسته از کبوتران که از خانواده جنسنJANSSEN   گرفته شده اند. قرنیه باید پر از بر آمادگی و فرورفتگی بمانند کوه‌ها و دره‌ها باشد. اگر قرنیه به همراه دیگر قسمت‌های چشم خوب باشند شما یک کبوتر اصیل برای جوجه کشی‌ دارید.

5. قرنیه داخلی‌ INNER IRIS   باید سفید و کمی‌ رنگی‌ باشد. قرنیه خارجی ‌OUTER IRIS   باید پررنگ و غلیظ باشد.

 6. حلقه خارجی‌: این حلقه باید یک رنگ باشد. این حلقه نمایانگر سلامتی‌ پرنده است. حلقه خارجی‌ مسئولیت رساندن خون و مواد غذا‌یی را به چشم دارد. این حلقه نه تنها نشانگر سلامتی‌ کبوتر است بلکه نشانگر اینست که کبوتر شما می‌تواند ۱۲ تا ۱۴ ساعت بدون خستگی‌ آنچنانی‌ بپرد. در ضمن اگر حلقه خارجی‌ را هماهنگ با خود کره چشم در نظر بگیریم می‌توا نیم پرنده ای را که محصول  همخون جفت کردن باشد براحتی از رنگ رقیق (کمرنگ) آن  تشخیص بدهیم.

7. حلقه خارجی‌ یا سلامتی  ‌HEALTH CIRCLE : باید سیاه تیره یا خاکستری باشد بجز کبوتر‌های سرخ رنگ که در این مورد رنگ آن قرمز مایل به قهوه‌ای یا روشن تر است.

8.  نقاط شفافCLUSTERS:   در حال حرکت در داخل مردمک هستند و بعضی‌ اوقات شما می‌توانید آنهارا بدون ذره بین ببینید.

کبوتر اصیل پلاکی را چگونه از کبوتر غیر اصیل تشخیص بدهیم؟

• – کبوتر را از زنگ‌های اصلی آن  یعنی سبز، زرهی و اوغون انتخاب کنید . همچنین به رنگ چشم و حالت آن  دقت زیادی کنید که در بالا توضیح دادیم.
• – رنگ نوک سیاه و رنگ پاها  قرمز باشد.
•  – نوک در راستای سر باشه یعنی از ابتدای نوک تا انتهای پیشانی تخت باشد.
• -دم کوتاه به شکلی که انتهای شاهپرها و دم با هم برابر باشد و اگر پاهای کبوتر را از پشت بکشی به انتهای دم برسد و یا حتی دم را رد کند.
• – کبوتر باید کتف‌های قوی داشته باشد و بالها به شکل نیمه باز باشد و سینه پهن و گردنی قوی و بلند داشته باشد. 
• -برای بررسی حالات فیزیکی کبوتر رو در قفس رها کنید و رفتارش را زیر نظر بگیرید تا عیب و یا ایرادات فیزیکی (به خصوص گردن که اگه قبلا نیوکاسل گرفته باشد کمی کج به نظر می‌رسد) متوجه شوید.
• – نداشتن بیماری‌های قبلی که مثلاً قطع بودن یکی از انگشت‌ها از نشانه‌های آن است.

بیشتر بدانید:

• هرآنچه در مورد مرغ عشق باید بدانی

نوشته کبوتر پلاکی اولین بار در شیک پت. پدیدار شد.

تاریخچه عروس هلندی

عروس هلندی هم مثل بسیاری پرنده‌های هم‌کیشش متعلق به قاره‌ی استرالیا و در اصل تیغستان‌های این قاره است. بااین‌که این پرنده‌ی زیبا از چنین شرایط آب وهوایی سختی آمده، اما به‌خوبی با اقلیم‌های متعادل‌تر در سراسر جهان سازگار است و خیلی زود به پرنده‌ای سالم و سرزنده تبدیل می‌شود که برای شاد و قوی بودن توقع زیادی ندارد.

خصوصیات ظاهری عروس هلندی

عروس‌هلندی دو لکه‌ی قرمز رنگ دو طرف گونه‌ی خود دارد که باعث می‌شود صورتش گل‌انداخته نشان دهد. بارزترین ویژگی ظاهری آن‌ها تاج روی سرشان است که باز و بسته شدن و حالت‌های مختلف آن حال و روحیه‌ی پرنده‌تان را هم نشان می‌دهد. مثلاً اگر عصبانی یا ترسیده باشند، کاکل‌شان صاف می‌شود و به سرشان می‌چسبد و وقتی هیجان‌زده‌ و خوشحال‌اند، کاکل‌شان باز می‌شود. همچنین وقتی کامل عروس هلندی به صورت نیم‌عمودی درمی‌آید، به این معنی است که چیزی توجه او را جلب کرده و این نشانه‌ی یک عروس‌هلندی کنجکاو است. همینطور وقتی تاج‌شان به صورت مسطح اما کمی برآمده از پشت‌سر قرار می‌گیرد، می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که عروس‌هلندی در حال معاشقه است.

وزن عروس‌هلندی‌ها بین ۹۰ الی ۱۲۰ گرم و طول‌شان همراه با دم بین ۳۰ الی ۳۳ سانتی‌متر است. جنس نر این پرنده بزرگتر و درشت‌تر از جنس ماده است و باتوجه به اینکه حنجره‌ی کامل‌تری دارد، برای یادگیری و صحبت کردن هم استعداد بیشتری دارد.

عروس‌هلندی‌ها به رنگ‌های زیباشان معروف‌اند و این رنگ‌بندی جزو جزئیات مهمی است که موجب خاص بودن آن‌ها شده است. این پرنده در اصل عمدتاً خاکستری رنگ بوده است اما در طول سالیان، رنگ‌‌هاشان بیشتر و زیباتر شد. نوع نر این پرنده به‌راحتی از ماده‌ی آن قابل تشخیص است، زیرا کله‌ی نرها زردرنگ است.

خصوصات اخلاقی عروس هلندی

عروس‌هلندی‌ها پرندگانی بسیار آرام و مطیع‌اند و برخلاف پرنده‌های دیگر می‌توانید آن‌ها را به‌تنهایی و بدون جفت هم نگهداری کنید. این پرنده بسیار انسان‌دوست است و وقتی بدون جفت نگهداری می‌شود، انسان را جفت خودش می‌بیند و جالب این‌که علاقه‌ی چندانی هم به زندگی در کنار کاسکوها، مرغ‌عشق‌ها، کاکادوها و سایر پرنده‌ها ندارند.

آن‌ها بسیار اجتماعی‌اند و رفتاری دوستانه دارند. همچنین بسیار باهوش‌اند و با تهیه‌ی انواع مختلف اسباب‌بازی‌های مخصوص‌شان می‌توانید آن‌ها را سرگرم نگه دارید. آن‌ها عاشق ارتباط برقرار کردن با شما هستند، به‌خاطر همین سعی کنید همیشه برای آموزش، یاد دادن ترفندهای جدید و بازی کردن برای‌شان وقت بگذارید، زیرا در غیراینصورت بی‌حوصله و پرخاشگر خواهند شد.

صداها و قدرت صحبت کردن عروس هلندی

برخلاف طوطی‌های دیگر، صدای عروس‌هلندی به هیچ‌وجه بلند و گوش‌خراش نیست. آن‌ها عشاق این‌اند که حرف دلشان را به زبان بیاورند! اگر فضا و نور طبیعی کافی در اختیار آن‌ها بگذارید، خواهید دید که خیلی زود خانه را با آواز زیباشان سرزنده خواهند کرد. به‌خاطر هوش بالایی که دارند، اگر برای‌شان موزیک بگذارید، مخصوصاً موزیک‌های سوت‌دار، به‌سرت صداها و تُن‌ها ساده را یاد می‌گیرند.

درمورد توانایی صحبت کردن عروس هلندی باید این نکته را بدانید که طوطی نر نسبت به طوطی ماده توانایی بیشتری برای صحبت کردن و یادگیری کلمات دارد و همچنین یاد دادن حرف زدن به طوطی‌های جوان بسیار راحت‌تر از طوطی‌های مسن است. همچنین عروس‌هلندی‌ها به تُن صدای بلند مثل صدای زنان بهتر واکنش می‌دهند و مردها برای آموزش بهتر است کمی تُن صداشان را بالاتر ببرند.

برای آموزش حرف زدن به عروس‌هلندی، بهتر است اول با کلمات ساده شروع کنید مثل اسم خودش، البته به شرط اینکه اسمش چند سیلابی و طولانی نباشد. باید کلماتی که می‌خواهید به او یاد بدهید را مرتب و پشت‌سر هم تکرار کنید و باید سعی کنید از لحن و کلمه‌های یکسان استفاده کنید. سعی کنید هر بار فقط یک کلمه را به او یاد بدهید و بعد از اینکه کلمه‌ای را به خوبی یاد گرفت، سراغ کلمه‌ی بعدی بروید. موقع آموز بهتر است طوطی روی دست تان نشسته باشد زیرا در این حالت تمرکز بیشتری دارد. به هیچ‌عنوان اگر طوطی‌تان کلمه‌ای را یاد نگرفت با لحن عصبانی یا ناامیدانه با او حرف نزنید.

تغذیه و نگهداری عروس هلندی

عروس‌هلندی‌ها که پرنده‌هایی بسیار باهوش و اجتماعی هستند، اگر در اطرافشان اسباب‌بازی و همدم داشته باشند، بسیار خوشحال و راضی خواهند بود.

یادتان نرود که آب تازه همیشه باید در اختیارشان قرار گیرد تا بدنشان دچار کم آبی نشود و همچنین بتوانند حمام کنند. برای تغذیه‌شان مخلوط‌های دانه‌ی آماده مخصوص که در فروشگاه‌های حیوانات‌خانگی موجود است برایشان بهترین غذا است زیرا متعادل است و تمام نیازهای غذایی آنها را برطرف می‌کند.

همچنین می‌توانید با هرازگاهی یک تکه سب، موز یا هویج دادن به آنها، ویتامین و پروتئین اضافی هم در رژیم‌غذایی‌شان بگنجانید. فراموش نکنید که هرازگاهی هم با یک استخوان سپیداج غافلگیرشان کنید. این استخوان به آن‌ها کمک می‌گند منقارشان را تیز کنند و به بدنشان کلسیم برسانند. دقت کنید که استخوان را باید طوری که طرف نرم آن به طرف پرنده باشد، در قفس بگذارید تا بتواند آن را جدا کند. اگر استخوان آلوده یا مرطوب شود یا دیر خورده شود، باید آن را دور بریزید.

حواستان باشد که جای لانه‌ی این پرنده باید در کنار پنجره اما به دور از تابش مستقیم نور آفتاب باشد. همچنین نباید لانه‌شان را در محل‌های پررفت‌وآمد خانه قرار دهید، زیرا سروصدا و صداهای گوشخراش به آنها استرس می‌دهد. وقتی پرنده‌تان خواب است، مزاحم استراحت او نشوید و خوابش را مختل نکنید زیرا این کار استرس زیادی به او وارد می‌کند و باعث می‌شود در آینده هم نتواند هیچوقت خواب راحت داشته باشد به هیچ عنوان پرنده‌تان را به مهمانی و محل‌های پرسروصدا و شلوغ نبرید، چون پرنده‌تان استرس زیادی می‌گیرد و حتی ممکن است باعث سکته‌ی او شود.

مشکلات و بیماری‌ها عروس هلندی

عروس‌هلندی‌ها به طور کلی پرنده‌هایی قوی و سالم‌اند، بااین‌حال همیشه باید مراقب آن‌ها باشید و به علائمی که می‌تواند نشانه‌ی وجود مشکل در آن‌ها باشد، توجه داشته باشید. این علائم عبارتند از: بی‌حالی، بی تحرکی و تمایل نداشتن به فعالیت، پُک کردن پرها، بی‌اشتهایی و کاهش وزن. بااین‌که بروز این علائم در عروس‌هلندی بسیار نادر است، بااین‌حال ممکن است اتفاق بیفتد. عروس‌هلندی‌ها به طورکلی پرنده‌هایی قوی هستند و به‌راحتی با محیط‌اطرافشان سازگار می‌شوند و شما با تلاش بسیار کمی می‌توانید او را همیشه سالم و شاد نگه دارید.

بیشتر بخوانید:

• پرنده نژاد عروس هلندی
• خرگوش نژاد لوپ هلندی
• هرآنچه در مورد مرغ عشق باید بدانید
• نکات نگهداری از فنچ

نوشته معرفی نژاد عروس هلندی اولین بار در شیک پت. پدیدار شد.

1. تعداد فنچ های شما در قفس همیشه بیشتر از یکی باشد

در حالی می توان گفت که فنچ ها از تنهایی نمی میرند، اما به طور یقین آن ها در تنهایی بسیار غمگین خواهند بود چرا که فنچ ها بسیار اجتماعی هستند. اما باید توجه داشت که همه گونه های فنچ ها را نمی توان در یک قفس کنار یکدیگر قرار داد. قبل از این که چند گونه مختلف را در یک خانه مشترک قرار دهید حتما از این که می توانند با یکدیگر مدارا کنند اطمینان حاصل کنید.

2. بهترین فنچ ها برای نگهداری همان فراوان ترین آن ها هستند

فنچ های راه راه و فنچ های بنگالی جز ساده ترین فنچ ها هستند. همان طور که می دانید نگهداری از بعضی گونه های فنچ ها ساده تر می باشد و حتما باید قبل از خرید به این نکته توجه داشت. برای مثال فنچ های رنگین کمانی نیاز به امکانات و توجه بیشتری دارند بنابراین شاید رنگ های خاص و زیبای این گونه شما را وسوسه به خرید این پرنده کنند اما شاید بهتر باشد که برای اولین تجربه خود گونه های ساده تری را انتخاب نمایید.

3. فنچ ها نیازمند قفس بزرگی هستند (برخلاف اندازه ی آن ها)

این پرندگان به دلیل کوچک بودن دارای متابولیسم بسیار سریعی هستند. آن ها دائما در حال حرکت هستند به همین دلیل به  فضای زیادی برای حرکت و تمرین نیاز دارند. همچنین فنچ ها تمایل به حرکت در طول قفس دارند (پریدن از یک طرف قفس به طرف دیگر) بنابراین طول قفس اهمیت بیشتری از ارتفاع قفس دارد. همچنین در قفس آن ها باید مکان های زیادی برای استراحت وجود داشته باشد تا فنچ ها بتوانند به عنوان نشیمنگاه از آن ها استفاده کنند. شما می توانید از گیاهان بی خطر یا پارچه های ابریشمی به عنوان لوازم داخل قفس استفاده نمایید .

4. فنچ ها حیوانات ساکتی نیستند

کسانی که به دنبال سکوت در محل زندگی خود هستند، شاید بهتر باشد که در خرید فنچ ها تجدید نظر کنند چرا که این پرنده ها در طول روز اغلب وقت خود را به آواز خواندن می گذرانند (این حالت به خصوص در نرها بیشتر دیده می شود).

5. اگر می خواهید که جلوی تولیدمثل فنچ ها را بگیرید بهتر است که برای آن ها لانه ایجاد نکنید

بعضی گونه ها مثل فنچ های رنگین کمانی تمایلی به خوابیدن در لانه ندارند اما اگر شما علاقه به گونه ای دارید که برای خوابیدن در شب نیاز به لانه دارد بهتر است که یک جنس را انتخاب کنید (فقط نر یا ماده).

بیشتر بخوانید:

• راهنمای انتخاب نوع گربه
• آشنایی با نژادهای مختلف همستر

نوشته نکات نگهداری فنچ ها در خانه اولین بار در شیک پت. پدیدار شد.

اطلاعات کلی کاسکو خاکستری

• نام: طوطی خاکستری آفریقایی
• نام‌های معمول: کاسکو، طوطی خاکستری، طوطی کونگو خاکستری،  طوطی خاکستری Timneh
• اصالت: غرب و مرکز آفریقا
• قیمت: تا حد زیادی به فروشنده و توانایی طوطی باز می‌گردد با این حال معمولا از حدود قیمت ۲ الی ۲.۵ میلیون تومان به فروش می‌رسد.

ظاهر کاسکو

همان طور که از نام آنان پیداست این طوطی‌ها رنگ خاکستری نسبتا روشنی دارند که با لبه‌های سفید در سرتاسر بدن کشیده شده و به خصوص در قسمت سر به خوبی نمایان است. دم کوتاه و کوچکی دارند که طنین قرمز پررنگی در آن دیده می‌شود.

طوطی‌های خاکستری منقار سیاه رنگ، کوتاه و قوی دارند. چشمان آنان می‌تواند زرد کمرنگ یا قرمز باشد. پاهای آنان رنگی مانند پرها داشته با این حال تیره‌تر است. تشخیص جنسیت طوطی خاکستری کاری دشوار است و معمولا باید به کمک متخصص انجام گیرد.

رژیم غذایی کاسکو

طوطی‌های خاکستری آفریقایی به طور کلی هزینه نگهداری بالایی دارند و هنگامی که بحث تغذیه آنان به میان می‌آید، این موضوع مشخص‌تر نیز می‌شود. جوجه‌های آنان (2 – 3 ماه سن) باید با غذاهای به خصوصی تغذیه شوند که بسیار گران قیمت هستند. با این حال این نوع تغذیه تنها باید تا سال‌های دوم تا سوم رعایت شود. نتیجه تغذیه نامناسب طوطی می‌تواند به رفتار نامناسب و مشکلات سلامتی مختلفی بینجامد. هنگامی که طوطی رشد خود را آغاز کرد می‌توان از میوه‌ها و سبزیجات تازه نیز استفاده نمود.

غذای مورد علاقه آنان تخم آفتاب گردان، بادام زمینی و دانه کاج می‌باشد. تشویق طوطی به امتحان کردن غذاهای جدید می‌تواند کمی چالش برانگیز باشد با این حال اگر این کار از سنین پایین انجام شود احتمال موفقیت بسیار بالاتری خواهد داشت.

نگهداری، مراقبت و رفتار از کاسکو

طوطی‌های خاکستری بسیار دلربا هستند و تقریبا آنان را می‌توان باهوش ترین گونه‌ پرنده دانست. این پرندگان توانایی تقلید بسیار بالایی دارند و می‌توانند صداهای مختلف را از یکدیگر تشخصی دهند. آنان معمولا از سوت و جیغ برای تعامل استفاده می‌کنند. توجه داشته باشید که آنان هر صدایی را تقلید می‌کنند از صدای تلفن گرفته تا زنگ در و صدای ماکروویو!

به طور کلی طوطی خاکستری آفریقایی رفتاری ملایم دارد و بسیار نسبت به صاحب خود وفادار می‌باشد. و در بعضی موارد هنگامی که صاحب طوطی تغییر کرده، بی حرمتی طوطی به صاحب جدید خود مشاهده شده است. این گونه اگر به خوبی نگهداری شود معمولا تا 70 سال عمر خواهد کرد.

نکاتی برای نگهداری از طوطی خاکستری آفریقایی

• قفس مناسب باید از اولیت‌های شما باشد. هرچه قفس بزرگتر باشد برای طوطی بهتر است. اندازه مناسب قفس برای این گونه را می‌توانید از این قسمت مشاهده نمایید.
• اسباب بازی‌هایی را که برای این گونه فراهم می‌کنید باید مناسب، غیرقابل خوردن و غیر سمی باشند. این طوطی‌ها بسیار باهوشند بنابراین به این وسایل برای سرگرم کردن خود نیاز دارند در غیر این صورت شروع به کندن پرهای خود خواهند کرد (یکی از نشانه‌های ناراحت بودن آنان).
• تعامل، بازی و تمرین با طوطی خاکستری خوشحالی و امنیت آنان را تضمین خواهد کرد چرا که آنان به سادگی رفتارهای نامناسب مانند جویدن، گازگرفتن، کندن پرها و … را در خود ایجاد خواهند کرد.
• این طوطی‌ها شخصیت پیچیده‌ای دارند که جنبه‌های شخصیتی بسیار متفاوتی دارد. از این رو صاحب آنان باید با عشق، صبر و زمان زیاد، آنان را درک کند.
• پرندگان می‌توانند پرهای خود را تمیز و مرتب کنند با این حال شما می‌توانید پاهای او را به وسیله آب گرم و گلیسرین بشویید تا آنان تمیز و مرتب باشند.
• تمیزکردن منقار آنان پس از هر وعده غذایی، بهداشت آنان را تضمین می‌کند. برای آنان آب تمیزی مهیا کرده و هر روز ظرف غذای آنان را تمیز کنید.
• قفس طوطی باید به طور منظم تمیز شود چرا که یک قفس کثیف اولین دلیل ایجاد مشکل برای سلامتی پرنده است.
• در مواردی که به نظر می‌رسد طوطی دچار مشکل شده است، سریعا به دامپزشک مراجعه نمایید.
• طوطی‌های خاکستری از حمام آفتاب لذت زیادی می‌برند بنابراین سعی کنید به آنان اجازه خروج از قفس و استفاده از محیط را بدهید.

  منبع: پتها

نوشته معرفی طوطی خاکستری آفریقایی (کاسکو) اولین بار در شیک پت. پدیدار شد.

جغدها به فضای زیادی احتیاج دارند

در حالی که به لطف سری کتاب‌ و فیلم‌های “هری پاتر” جغدها محبوبیت زیادی کسب کرده‌اند، واقعیت این است که این موجودات ابدا گزینه مناسبی به عنوان حیوان خانگی جدید شما نیستند.

در حقیقت، سختی و مشکلاتی که برای نگهداری مناسب از جغد وجود دارد یکی از دلایلی است که بهتر است آنان را به حال خود بگذاریم، هر چقدر هم که این پرندگان زیبا و خواستنی به نظر برسند.

در شروع باید گفت که جغد را نمی‌توان در قفسی که برای طوطی طراحی شده است نگهداری کرد. آنان باید در محیطی بسیار بزرگ که امکان دسترسی به بخش‌های مختلف آن به راحتی امکان پذیر باشد، نگهداری شوند. محل استحمام آنان از اهمیت زیادی برخوردار است چرا که جغدها برای تمیز نگه داشتن پرهای خود به طور مرتب از آن استفاده می‌کنند. بقای این پرندگان به پرواز آهسته و بی صدا بودن آنان باز می‌گردد و در صورت کثیف بودن، پرها ایجاد صدا کرده و شکار را فراری می‌دهند. لازم به ذکر است که این موجودات نیاز دائم به پرواز دارند و باید این امکان برایشان فراهم شود.

جغدها حیواناتی مستقل هستند

این پرندگان شکارچی‌هایی هستند که به طور مستقل زندگی و شکار می‌کنند. برخلاف پرنده‌های بزرگی مانند طوطی ماکائو یا کاکادو، جغدها در طبیعت به صورت دسته‌ای زندگی نمی‌کنند. بنابر این اصلا تمایلی به رابطه با دیگر پرندگان ندارند مگر با جفت خود.

زندگی به صورت دسته و تفکری که این سبک زندگی ایجاد می‌کند دلیل موفقیت طوطی در وارد شدن به زندگی انسان‌ها است. از آن جایی که جغدها این خصوصیت را ندارند، آنان همه را، به جز جفت خود، یا به چشم طعمه یا دشمن نگاه می‌کنند و نسبت به آنان خشونت به خرج خواهند داد. در صورتی که حتی موفق شوید که رابطه مناسبی را با جغد خود برقرار کنید، از آن جایی که جغد تنها شما را به عنوان دوست خود می‌شناسد، در صورتی که مریض شوید یا نتوانید از او نگهداری کنید شخص دیگری نمی‌تواند به راحتی به او نزدیک شده و با پرنده ارتباط برقرار کند.

همچنین جغدها نسبت به جفت و همدم خود بسیار وفادار هستند و صورتی که سرپرستی آنان واگذار شود تا حد مرگ افسرده می‌شوند.

رژیم غذایی خاص

رژیم غذایی یکی دیگر از دلایلی است که نگهداری از این موجود به عنوان حیوان خانگی را تقریبا غیر ممکن کرده است. از آن جایی که جغدها حیواناتی شکارچی هستند، نیازهای غذایی خاصی دارند که رژیم غذایی که روی دانه، پلت یا میوه و سبزی ساخته شده، جوابگوی آن نیست. در واقع اگر شما هریک از موارد بالا را به جغد خود به عنوان غذا تعارف کنید، این احتمال وجود دارد که اصلا آن‌ را به چشم غذا نبیند. جغدها حیواناتی گوشتخوار هستند و باید از جوندگانی مانند موش، خرگوش‌های کوچک، گینی پیگ، پرندگان کوچکتر و … تغذیه کنند. قطعا فراهم کردن این شرایط کار ساده‌ای نیست. همچنین درست مانند دیگر پرندگان، جغدها نیز هنگام غذا خوردن اطراف خود را کثیف می‌کنند و توجه داشته باشید که در این جا شما نباید دانه‌های به زمین افتاده را جمع کنید!

به عنوان یک شکارچی، جغدها به چنگال و ناخن‌هایی مجهز شده‌اند که برای پاره و جدا کردن قطعات گوشت طراحی شده‌اند و در صورت ناراضی بودن از سبک نگهداری می‌توانند صدمات جبران ناپذیری را به صاحب خود وارد کنند.

این موجودات قدرت تخریب بسیار بالایی دارند و می‌توانند هر چیزی را در اطراف خود تکه تکه کنند.

نه تنها خطرناک بلکه غیرقانونی

در ایران که نگهداری از سگ نیز بحث‌های مربوط به خود را دارد، قوانین مربوط به نگهداری از این موجود نیازی به بررسی بیشتر ندارد. با این حال به دلیل خطرناک بودن و دیگر مشکلات نگهداری از جغد به عنوان حیوان خانگی، در اکثر مناطق جهان نگهداری از این پرنده ممنوع می‌باشد. در صورتی که به هر دلیلی جغد را به عنوان حیوان خانگی خود انتخاب کنید، باید در نظر داشته باشید زمانی پیش خواهد آمد که او مریض یا دچار مشکل خواهد شد. در این موارد باید او را نزد دامپزشکی ببرید که در زمینه شکارچی‌ها تخصص داشته باشد. دامپزشک عادی آموزش‌های لازم در این زمینه را ندیده و نمی‌تواند مشکل این پرنده را حل کند. حتی اگر دامپزشک مورد نظر خود را پیدا کنید، این احتمال وجود دارد که این موضوع به مراجع قضایی گزارش داده شود و از آن‌جایی که نگهداری از حیوانات درنده بدون مجوزهای لازم جرم محسوب می‌شود، این احتمال وجود دارد که توسط دادگاه محاکمه و حتی به زندان محکوم شوید.

موارد بالا به خوبی نشان می‌دهد که چرا جغد اصلا گزینه مناسبی به عنوان حیوان خانگی نیست.

دیگر گزینه‌ها

در صورتی که به جغدها علاقه دارید، می‌توانید اسپانسر یکی از آنان در باغ وحش‌ها شوید. بسیاری از باغ وحش ها کمک‌های مالی نسبت به حیوانات را قبول می‌کنند و شما را نیز در جریان پیشرفت‌های ایجاد شده قرار خواهند داد. اگر همدمی را می‌خواهید بهتر است مواردی مانند طوطی را مد نظر قرار دهید. آنان با زندگی انسان‌ها بهتر وفق پیدا کرده و در دراز مدت دوست بهتری خواهند بود.

منبع: پتها

نوشته آیا جغد می‌تواند حیوان خانگی باشد؟ اولین بار در شیک پت. پدیدار شد.

برخی در مورد طوطی‌عشق می‌گویند که باید آن‌ها را به صورت جفت و باهم نگهداری کنیم، که البته این تفکر اشتباهی است و در واقع هنگامی که طوطی‌عشق‌ها به صورت جفت و یا دسته‌ای زندگی کنند، نگهداری از آن‌ها مشکل می‌شود. اما با این‌ حال می‌توان چندین پرنده و طوطی‌عشق داشته باشید و به صورت جداگانه به آن‌ها رسیدگی کنید و اجازه دهید ساعاتی از روز را در کنار هم باشند.

طوطی‌عشق‌هایی که اجتماعی شده‌اند در صورت رسیدگی مداوم و نشان دادن احساس می‌توانند به عنوان پرنده‌ی خانگی همراهانی بی‌نظیر باشند.

این پرندگان از این‌که در قفس آن‌ها مکان‌هایی برای پنهان شدن وجود داشته باشد لذت می‌برند و اغلب از آن ها استفاده می‌کنند. توجه داشته باشید این پرنده ها اصلاً دوست ندارند که کسی (افراد، پرندگان و حیوانات خانگی دیگر) به حریم لانه‌ی آن‌ها تجاوز کند.

یکی از خصوصیت‌های طوطی‌عشق آن است که اگر آن‌ها یک نقص پوستی مانند: خال، لکه و یا زخم را روی پوست شما مشاهده کنند، هنگامی به نزدیکی آن‌ها می‌روید به سرعت به محل خال، لکه یا زخم می‌روند و ممکن است آن‌ را نوک بزنند. این نکته را به‌ یاد داشته باشید و اجازه ندهید که آن ها روی پوست شما نوک بزنند و آسیب برسانند.

طوطی‌عشق‌ها دوست دارند زیاد صحبت کنند ولی اکثر حرف‌های آن‌ها نامفهوم است. دامنه‌ی کلمات طوطی‌عشق‌ها حدود 10 کلمه است.
میانگین عمر این پرنده‌ها حدود 10 سال است ولی اگر از پرنده به خوبی مراقبت شود و رژیم ‌غذایی مناسب و مغذی داشته باشد عمر آن‌ها به 20 سال نیز می‌رسد.

بیشتر بخوانید:

• هرآنچه در مورد مرغ عشق باید بدانید
• بیماری های پوستی در سگ‌ها
• آیا خرگوش مناسب نگهداری در منزل است؟
• آشنایی با نژادهای مختلف همستر
• پرنده نژاد عروس هلندی

نوشته طوطی عشق و تفاوت آن با مرغ عشق اولین بار در شیک پت. پدیدار شد.

فنچ‌ها در رنگ‌ها و شخصیت‌های مختلفی وجود دارند. میانگین سن آنان 4 تا 7 سال می‌باشد. با این حال در مواردی عمر بسیار بیشتری نیز در آنان مشاهده شده است. این پرندگان تنها زندگی کردن را دوست ندارند و نگهداری آنان به صورت جفت پیشنهاد می‌شود.

به عنوان قانون کلی سعی کنید که همیشه برای هر فنچ در قفس، جنس مخالف او نیز وجود داشته باشد.

اضافه کردن فنچ جدید به قفس می‌تواند مشکلات رفتاری مانند زورگویی یا انزوا را در پی داشته باشد. اگر در حال حاضر یک جفت فنچ دارید که در کنار یکدیگر به خوبی زندگی می‌کنند، اضافه کردن فنچ جدید ممکن است انزوا حیوان جدید یا بی‌توجهی دیگر فنچ‌ها به او را در پی داشته باشد. اضافه کردن یک جفت جدید (نر و ماده) نیز ممکن است احتمال رقابت و زورگویی را بین فنچ‌ها بالا ببرد. با این حال در صورتی که بیش از 6 فنچ (3 جفت) را نگهداری کنید، معمولا این نوع رفتارها تا حد زیادی کاهش پیدا می‌کند.

خرید فنچ

گونه‌های مختلف فنچ‌ها تفاوت‌های زیادی با یکدیگر دارند. در صورتی که رنگ خاص یا توانایی آواز برای شما اهمیت دارد سعی کنید گونه‌های متفاوت را بررسی کنید تا با ویژگی‌های هرکدام از آنان آشنا شوید.

هنگام خرید به قفس و امکاناتی که فروشنده برای نگهداری از فنچ استفاده می‌کند، توجه کنید. اطمینان یابید که از فنچ‌ها به خوبی نگهداری می‌شده و آب و غذای کافی در اختیار آنان قرار داشته است. گاهی فروشندگان، پرندگان را در محیط‌های بسیار شلوغ و نامناسب نگهداری می‌کنند بنابراین توجه به نکات بالا اهمیت زیادی دارد. هنگام انتخاب فنچ، در جستجوی نشانه‌های بیماری باشید که بعضی از آنان عبارتند از:

• چشم متورم و دارای ترشح
• رشد غیر طبیعی بعضی قسمت‌های بدن
• پرهای پف کرده (نسبت به دیگر پرندگان به طور قابل ملاحظه‌ای درشت‌تر و پهن‌تر به نظر می‌رسند).
• وجود مناطق بدون پر و برهنه
• حرکات محدود یا دراز کشیدن در کف قفس
• مدفوع غیر طبیعی

از پروش‌دهنده در مورد جنس و سن پرنده‌ها سوال کنید. داروهای مورد استفاده شده در ماه‌های اخیر را مورد بررسی قرار داده و در مورد مرگ و میر آنان کنجکاو باشد (به یاد داشته باشید که این وظیفه فروشنده است که همه این اطلاعات را به طور کامل در اختیار شما بگذارد، در صورتی که او تمایلی به این کار ندارد بهتر است از مکان دیگری خرید پرنده خود را  را تهیه کنید).

قفس و تجهیزات

فنچ‌ها به فضای افقی، بیشتر از فضای عمودی نیاز دارند. پرواز آنان در قفس بسیار اهمیت دارد چرا که این تنها ورزشی است که این پرندگان در قفس می‌توانند انجام دهند. یک جفت فنچ باید حداقل قفسی به طول 75 سانتی‌متر در اختیار داشته باشند.

قفس باید در مکانی قرار گیرد که محیطی آرام داشته و رفت‌وآمد زیادی در آن جریان نداشته باشد چرا که باعث استرس حیوان خواهد شد. برای پوشش کف قفس معمولا از روزنامه یا کاغذ استفاده می‌کنند. قفس باید هر هفته تمیز شده و حداقل یکبار در ماه به طور کامل ضدعفونی شود.

فنچ‌ها علاقه زیادی به اسباب بازی ندارند با این حال از نشیمنگاه‌ها و تحرک، لذت زیادی می‌برند. در صورتی که از وسایل دیگری استفاده می‌کنید، اطمینان یابید که برای پرنده هنگام پرواز مزاحمتی ایجاد نمی‌کنند. مکان غذا و آب را با فاصله از دیگر وسایل قرار دهید تا توسط مدفوع پرنده آلوده نشوند.

از آنجایی که چوب به راحتی ضدعفونی نمی‌شود، سعی کنید از ساختار‌های دیگری برای وسایل پرنده استفاده نمایید. توجه داشته باشید که بعضی مواد مانند چوب قرمز برای پرندگان سمی هستند.

نور خورشید

این پرندگان برای حفظ سلامتی خود به نور خورشید نیاز دارند. در صورتی که مکان قفس آنان پشت پنجره و در معرض نور مستقیم خورشید قرار گرفته، اطمینان یابید که مکان‌هایی از قفس هنوز دارای سایه هستند. در مواردی که به نور مستقیم خورشید دسترسی ندارید می‌توانید قفس او را در محیط بیرون قرار داده یا از لامپ‌های مناسبی که ویژه همین کار هستند استفاده نمایید.

تغذیه فنچ

فنچ‌ها به رژیم غذایی متعادلی نیاز دارند و بهترین گزینه استفاده از پلت‌های آماده می‌باشد تا تمام مواد مغذی مورد نیازشان تامین شود. در کنار پلت‌ها می‌توانید از دانه‌ها و دیگر مواد غذایی تازه که معمولا شامل: سبزیجات و میوه‌ها است نیز استفاده نمایید.

غذاهای تازه بهتر است که در ابتدا یا انتهای روز به آنان داده شود تا شبیه‌سازی از زندگی آنان در طبیعت باشد. در صورتی که آب یا غذای تازه پس از چند ساعت توسط فنچ استفاده نشده، باید از قفس خارج شوند.

گرفتن ناخن فنچ

برای جلوگیری از گیر کردن فنچ‌ها در وسایل قفس، ناخن‌های آنان باید کوتاه شود. برای این کار از ناخن‌گیرهای استریلیزه شده مخصوص پرندگان استفاده کنید.

این کار باید با توجه و دقت بالایی انجام شود تا برش بیش از حد عمیق نباشد. چرا که می‌تواند خونریزی و درد در پرنده را ایجاد کند. در صورتی که با این موضوع مواجه شدید از به وسیله پودرهای مخصوص خونریزی را بند بیاورید.

تشخیص زودهنگام مشکلات

هنگامی که فنچ دچار بیماری شده است، ممکن است دیگر برای نجات دادن او دیر شده باشد. هنگامی مریضی حیوان، می‌توانید پرنده خود را به دامپزشکی برده یا نمونه مدفوع او را برای آنالیز به آنان بسپارید. علاوه بر درمان، نشانه‌هایی وجود دارند که با توجه به آنان می‌توانید تشخیص زودهنگام بیماری را داشته و از مشکلات آتی پیشگیری نمایید:

• نشستن با چشمان بسته
• تغییر کردن واضح اشتها (از دست دادن اشتها یا تغذیه بیش از حد)
• تنفس سنگین و نامنظم
• صدای کلیک مانند هنگام تنفس
• سرفه و عطسه
• پرهای پف کرده یا آشفته
• عدم تعامل یا فعالیت‌های روزمره
• آواز نخواندن برخلاف گذشته

اگر با موارد بالا یا دیگر نشانه‌های نامعمول روبرو شدید، پرنده را تا زمان بردن نزد دامپزشک قرنطینه کنید. به یاد داشته باشید که بعضی پرندگان با این که خود سالم هستند، حامل بیماری‌اند.

منبع: پت ها

بیشتر بخوانید:

• هرآنچه در مورد مرغ عشق باید بدانید
• تجهیزات نگهداری از همستر
• پرنده نژاد عروس هلندی
• علائم پریود در گربه ها
• جفت گیری ناخواسته و سقط جنین در سگ

نوشته نکات نگهداری از فنچ اولین بار در شیک پت. پدیدار شد.

منشأ پرنده عروس هلندی

عروس هلندی هم مثل بسیاری پرنده‌های هم‌کیشش متعلق به قارهٔ استرالیا و در اصل تیغستان‌های این قاره است. بااین‌که این پرندهٔ زیبا از چنین شرایط آب وهوایی سختی آمده، اما به‌خوبی با اقلیم‌های متعادل‌تر در سراسر جهان سازگار است و خیلی زود به پرنده‌ای سالم و سرزنده تبدیل می‌شود که برای شاد و قوی بودن توقع زیادی ندارد.

خصوصیات ظاهری پرنده عروس هلندی

عروس‌هلندی دو لکهٔ قرمز رنگ دو طرف گونهٔ خود دارد که باعث می‌شود صورتش گل‌انداخته نشان دهد. بارزترین ویژگی ظاهری آن‌ها تاج روی سرشان است که باز و بسته شدن و حالت‌های مختلف آن حال و روحیهٔ پرنده‌تان را هم نشان می‌دهد؛ مثلاً اگر عصبانی یا ترسیده باشند، کاکل‌شان صاف می‌شود و به سرشان می‌چسبد و وقتی هیجان‌زده و خوشحال‌اند، کاکل‌شان باز می‌شود. همچنین وقتی کامل عروس هلندی به صورت نیم‌عمودی درمی‌آید، به این معنی است که چیزی توجه او را جلب کرده و این نشانهٔ یک عروس‌هلندی کنجکاو است. همین‌طور وقتی تاج‌شان به صورت مسطح اما کمی برآمده از پشت‌سر قرار می‌گیرد، می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که عروس‌هلندی در حال معاشقه است.

وزن عروس‌هلندی‌ها بین ۹۰ الی ۱۲۰ گرم و طول‌شان همراه با دم بین ۳۰ الی ۳۳ سانتی‌متر است. جنس نر این پرنده بزرگتر و درشت‌تر از جنس ماده است و باتوجه به اینکه حنجرهٔ کامل‌تری دارد، برای یادگیری و صحبت کردن هم استعداد بیشتری دارد.

عروس‌هلندی‌ها به رنگ‌های زیباشان معروف‌اند و این رنگ‌بندی جزو جزئیات مهمی است که موجب خاص بودن آن‌ها شده‌است. این پرنده در اصل عمدتاً خاکستری رنگ بوده‌است اما در طول سالیان، رنگ‌هاشان بیشتر و زیباتر شد. نوع نر این پرنده به‌راحتی از مادهٔ آن قابل تشخیص است، زیرا کلهٔ نرها زردرنگ است.

خصوصات اخلاقی پرنده عروس هلندی

عروس‌هلندی‌ها پرندگانی بسیار آرام و مطیع‌اند و برخلاف پرنده‌های دیگر می‌توانید آن‌ها را به‌تنهایی و بدون جفت هم نگهداری کنید. این پرنده بسیار انسان‌دوست است و وقتی بدون جفت نگهداری می‌شود، انسان را جفت خودش می‌بیند و جالب این‌که علاقهٔ چندانی هم به زندگی در کنار کاسکوها، مرغ‌عشق‌ها، کاکادوها و سایر پرنده‌ها ندارند.

آن‌ها بسیار اجتماعی‌اند و رفتاری دوستانه دارند. همچنین بسیار باهوش‌اند و با تهیهٔ انواع مختلف اسباب‌بازی‌های مخصوص‌شان می‌توانید آن‌ها را سرگرم نگه دارید. آن‌ها عاشق ارتباط برقرار کردن با شما هستند، به‌خاطر همین سعی کنید همیشه برای آموزش، یاد دادن ترفندهای جدید و بازی کردن برای‌شان وقت بگذارید، زیرا در غیراینصورت بی‌حوصله و پرخاشگر خواهند شد.

صداها و قدرت صحبت کردن پرنده عروس هلندی

برخلاف طوطی‌های دیگر، صدای عروس‌هلندی به هیچ‌وجه بلند و گوش‌خراش نیست. آن‌ها عشاق این‌اند که حرف دلشان را به زبان بیاورند! اگر فضا و نور طبیعی کافی در اختیار آن‌ها بگذارید، خواهید دید که خیلی زود خانه را با آواز زیباشان سرزنده خواهند کرد. به‌خاطر هوش بالایی که دارند، اگر برای‌شان موزیک بگذارید، مخصوصاً موزیک‌های سوت‌دار، به‌سرت صداها و تُن‌ها ساده را یادمی‌گیرند.

درمورد توانایی صحبت کردن عروس هلندی باید این نکته را بدانید که طوطی نر نسبت به طوطی ماده توانایی بیشتری برای صحبت کردن و یادگیری کلمات دارد و همچنین یاد دادن حرف زدن به طوطی‌های جوان بسیار راحت‌تر از طوطی‌های مسن است. همچنین عروس‌هلندی‌ها به تُن صدای بلند مثل صدای زنان بهتر واکنش می‌دهند و مردها برای آموزش بهتر است کمی تُن صداشان را بالاتر ببرند.

برای آموزش حرف زدن به عروس‌هلندی، بهتر است اول با کلمات ساده شروع کنید مثل اسم خودش، البته به شرط اینکه اسمش چند سیلابی و طولانی نباشد. باید کلماتی که می‌خواهید به او یاد بدهید را مرتب و پشت‌سر هم تکرار کنید و باید سعی کنید از لحن و کلمه‌های یکسان استفاده کنید. سعی کنید هر بار فقط یک کلمه را به او یاد بدهید و بعد از اینکه کلمه‌ای را به خوبی یادگرفت، سراغ کلمهٔ بعدی بروید. موقع آموز بهتر است طوطی روی دست تان نشسته باشد زیرا در این حالت تمرکز بیشتری دارد. به هیچ‌عنوان اگر طوطی‌تان کلمه‌ای را یادنگرفت با لحن عصبانی یا ناامیدانه با او حرف نزنید.

تغذیه و نگهداری پرنده عروس هلندی

عروس‌هلندی‌ها که پرنده‌هایی بسیار باهوش و اجتماعی هستند، اگر در اطرافشان اسباب‌بازی و همدم داشته باشند، بسیار خوشحال و راضی خواهند بود.

یادتان نرود که آب تازه همیشه باید در اختیارشان قرار گیرد تا بدنشان دچار کم‌آبی نشود و همچنین بتوانند حمام کنند. برای تغذیه‌شان مخلوط‌های دانهٔ آماده مخصوص که در فروشگاه‌های حیوانات‌خانگی موجود است برایشان بهترین غذا است زیرا متعادل است و تمام نیازهای غذایی آنها را برطرف می‌کند. همچنین می‌توانید با هرازگاهی یک تکه سب، موز یا هویج دادن به آنها، ویتامین و پروتئین اضافی هم در رژیم‌غذایی‌شان بگنجانید. فراموش نکنید که هرازگاهی هم با یک استخوان سپیداج غافلگیرشان کنید. این استخوان به آن‌ها کمک می‌گند منقارشان را تیز کنند و به بدنشان کلسیم برسانند. دقت کنید که استخوان را باید طوری که طرف نرم آن به طرف پرنده باشد، در قفس بگذارید تا بتواند آن را جدا کند. اگر استخوان آلوده یا مرطوب شود یا دیر خورده شود، باید آن را دور بریزید.

حواستان باشد که جای لانهٔ این پرنده باید در کنار پنجره اما به دور از تابش مستقیم نور آفتاب باشد. همچنین نباید لانه‌شان را در محل‌های پررفت‌وآمد خانه قرار دهید، زیرا سروصدا و صداهای گوشخراش به آنها استرس می‌دهد. وقتی پرنده‌تان خواب است، مزاحم استراحت او نشوید و خوابش را مختل نکنید زیرا این کار استرس زیادی به او وارد می‌کند و باعث می‌شود در آینده هم نتواند هیچوقت خواب راحت داشته باشد به هیچ عنوان پرنده‌تان را به مهمانی و محل‌های پرسروصدا و شلوغ نبرید، چون پرنده‌تان استرس زیادی می‌گیرد و حتی ممکن است باعث سکتهٔ او شود.

مشکلات و بیماری‌های پرنده عروس هلندی

عروس‌هلندی‌ها به‌طور کلی پرنده‌هایی قوی و سالم‌اند، بااین‌حال همیشه باید مراقب آن‌ها باشید و به علائمی که می‌تواند نشانهٔ وجود مشکل در آن‌ها باشد، توجه داشته باشید. این علائم عبارتند از: بی‌حالی، بی تحرکی و تمایل نداشتن به فعالیت، پُک کردن پرها، بی‌اشتهایی و کاهش وزن. بااین‌که بروز این علائم در عروس‌هلندی بسیار نادر است، بااین‌حال ممکن است اتفاق بیفتد. عروس‌هلندی‌ها به طورکلی پرنده‌هایی قوی هستند و به‌راحتی با محیط‌اطرافشان سازگار می‌شوند و شما با تلاش بسیار کمی می‌توانید او را همیشه سالم و شاد نگه دارید.

نوشته پرنده نژاد عروس هلندی اولین بار در شیک پت. پدیدار شد.