برای نگهداری حدود ۱۴ نژاد خرگوش خانگی وجود دارد که در اندازه، رنگ، نوع پوشش بدن و نوع گوش تفاوت دارند. وزن خرگوشها از یک تا نه کیلوگرم در نوسان است.
آنها همیشه پرانرژی و پرتحرک هستند و نیاز به فضا و سرگرمی و دویدن دارند.
نژادهای با رنگ خالص و بزرگ جثه که آرامتر و کم دردسرترند برای نگهداری در خانه مناسب هستند.
خرگوشهای عقیم شده که بد رفتاریهای ناشی از تغییرات هورمونی را ندارند برای نگهداری در خانه مناسب ترند.
خرگوشها میتوانند شخصیتهای متفاوتی داشته باشند، مثل سگ وفادار و مهربان باشند، مثل گربه مستقل و جذاب باشند یا مانند توله سگی بازیگوش و شیطون باشند.
قبل از سرپرستی خرگوش حتماً به مراکز نگهداری و پرورش آنها سر بزنید تا با رفتارهای آنها و مشکلات نگهداریش بیشتر آشنا شوید.
زیبایی، کوچکی و با نمک بودن خرگوش، ارزانی آن، سرعت تولید مثل بالا از جمله دلایل محبوبیت بالای نگهداری از خرگوش هستند.
اگر در خانه کودک نوپا دارید بدانید که خرگوش حیوان خانگی مناسبی برای شما نیست.
با توجه به مهربانی بچهها و علاقه آنها به بغل کردن خرگوش که موجب حس ترس و ناامنی در حیوان میشود احتمال بروز رفتارهایی مثل گاز گرفتن و چنگ انداختن وجود دارد.
اگر به دنبال یک آموزشگاه زبان خوب هستید، مرکز زبان گات را به عنوان بهترین آموزشگاه زبان با 7 شعبه در سراسر کشور و بیش از 10 سال سابقه آموزش به شما معرفی میکنیم، ضمنا شما میتوانید در این آموزشگاه تقریبا تمامی زبان های زنده دنیا را آموزش ببینید.
یک زیستشناس آمریکایی از دانشگاه میامی با بررسی ۱۴ نژاد خرگوش میگوید:
هوش، زیبایی و میزان آموزش پذیری خرگوشها با هم متفاوت است، آنهاها میتوانند اسم شان را یاد بگیرند، تک کلمه را زودتر فرا میگیرند، جای خوابشان را میشناسند.
زیست شناسان دانشگاه میامی تصور میکنید نگهداری از خرگوش آسان است؟
دندانهای خرگوش در طول عمر رشد مداوم دارند لذا آنها باید چیزی را بجوند.
با ساخت جایگاه و لانه مناسب، خرگوش را در محیط بیرون از خانه، به عنوان مثال حیاط نگهداری کنید.
مطلع باشید که یک خرگوش با داشتن محیط زندگی سالم و بی دغدغه میتواند تا ۱۰ سال هم عمر کند.
برای نگهداری از خرگوش نیاز به جایی در ابعاد طولی و عرضی ۹۰ تا ۱۲۰ سانت دارید.
ارتفاع لانه بسته به جثه حیوان میتواند حدود ۴۵–۹۰ سانتیمتر در نظر گرفته شود.
دمای توصیه شده برای نگهداری خرگوش ۱۶ تا ۲۲ درجه سانتی گراد است، رطوبت ۴۰ تا ۶۰ درصدی و روشنایی ۱۴ تا ۱۶ ساعتی مناسب خرگوش میباشد.
توجه داشته باشید که خرگوش تان در کدام گوشه از خانه اش ادرار و مدفوع میکند، یک ظرف یا پالت گود در همانجا بگذارید، ترجیحاً پلاستیکی یا فلزی، که کف آن از چمن مصنوعی پوشانده شده باشد.
کف قفس میتواند توری و مشبک باشد که در دفع فضولات حیوان و تمیزی محیط قفس بسیار مؤثر خواهد بود.
خرگوشی که شیطون و پرجنب و جوش باشد سالم است.
اگر خرگوش تان بیش از ۱۲ ساعت غذا نخورد حتماً به دامپزشکی مراجعه کنید.
روزانه حدود ۳۰ دقیقه بیرون از قفس اجازه سرگرمی و جنب و جوش به خرگوش بدهید، بسیلر علاقمند بازی با تکه ای چمن مصنوعی یا قطعات پلاستیکی هستند.
هرگز خرگوش را از طریق گوشهایش بلند نکنید و با احتیاط و آرامش بغل کنید. ناخنهایش را کوتاه کنید و موهایش را مرتباً شانه بزنید.
همه چیز دربارهٔ غذای خرگوش:
رژیم غذایی خرگوش شامل علفهای تازه، سبزیجات تازه با برگهای تیره و آب تازه و سالم میباشد.
خرگوشها از خوردن ریحان، کلم بروکلی، جعفری، هویج، کرفس، شبدر، گشنیز، خربزه، شوید، نعناع، کلم پیچ و کاهو بسیارلذت میبرند.
میوههای مورد علاقه آنها، سیب، موز، آناناس و توت فرنگی است.
میزان مصرف غذا در خرگوش بطور متوسط حدود ۵ گرم به ازاء ۱۰۰ گرم وزن بدن در روز است. بهترین مادهغذائی برای خرگوشها، جیرههای غذائی تجاری حاوی ۱۷٪ – ۱۴٪ پروتئین، ۲۲٪ – ۱۲٪ فیبرخام و ۲۵۰۰ – ۲۱۰۰ کیلو کالری انرژی است.
خرگوش نباید گندم و ارزن و کاهوی کلمی بخورد.
یونجه خشک تازه میتواند بخش عمده ای از نیازهای تغذیه ای حیوان را برآورده سازد، به دلیل داشتن فیبر به سلامت دستگاه گوارش کمک کرده و از رشد بیش از اندازه دندانها جلوگیری میکند، اما به دلیل داشتن پروتئین و قند بالا نباید زیاد به خرگوشهای بالغ داده شود.
غذای خرگوش
خرگوشها در حالت عادی سالم و فاقد بیماری هستند، نیازی به تزریقات سالانه واکسن ندارند اما چکاپ هر چند وقت آنها میتواند در پیشگیری از وقوع بیماریها یا کمبودهای تغذیه ای آنها مؤثر باشد.
بیماریهای رایج در خرگوش شامل مشکلات دستگاه تنفس فوقانی، مشکلات دندانی علیالخصوص رشد بیش از حد دندانی، بیماریهای گوش و دستگاه گوارش است.
بهتر است برای پیشگیری از سرطان رحم که ۵۰ درصد خرگوشهای ماده را گرفتار میکند، آنها بعد از بلوغ جنسی توسط دامپزشک متخصص عقیم شوند.
نکته جالب دیگر دامپزشکی اینست که برخلاف سگ و گربه، استفاده از آموکسی سیلین به عنوان آنتیبیوتیک در خرگوش میتواند بسیار خطر آفرین باشد.
وقوع بیماری مشترک بین خرگوش و انسان نادر است، ولی احتمال سرایت سالمونلوز، تولارمی، هاری، عفونتهای قارچی پوست و مو، سل وتوکسوپلاسموز وجود دارد.
بیماری کالیسی ویروسی بین خرگوشها رایج است و بیماری خطرناکی است و جز پیشگیری و واکسیناسیون راه مقابله دیگری ندارد.
بیشتر بخوانید: